Over Arienne Bolt
Op een warme herfstdag in 1977 ben ik geboren in het Zeeweg Ziekenhuis in IJmuiden. Ik houd zo van de zee omdat ik hier geboren ben, denk ik. Dat ziekenhuis bestaat niet meer, maar ik nog wel

Mijn voornamen zijn Arienne Johanna. Eigenlijk schrijf je Arienne zo: Ariënne. Maar dat trema heb ik weggelaten sinds ik e-mailadressen heb. Daarin kan je die puntjes niet gebruiken. (Ja zo oud ben ik al, ik kom nog uit het pre-computer-tijdperk!)
Op mijn negentiende kreeg ik mijn eerste eigen computer. Al mijn middelbare-schoolwerkstukken heb ik nog met de hand geschreven. Als ik een foutje maakte, moest de hele bladzijde opnieuw...

Ik ben vernoemd naar de ouders van mijn moeder, mijn opa en oma Verzijl. Mijn opa heet Arie. Mijn oma heette, je raadt het al, Johanna. Twee en een half jaar na mij werd mijn broertje geboren. Ook hij werd vernoemd, naar de ouders van mijn vader. Opa en oma Bolt heetten Grietinus en Egberdina. Gelukkig voor mijn broertje is dat geworden: Tiemen Egbert. Een hele verbetering, volgens mij!

Kinderboerderij en dierenkliniek

We woonden op een bovenwoning, maar dat weerhield mij er niet van om dieren te verzamelen: muizen, een woestijnrat, cavia’s, uit het nest gevallen vogeltjes, gewonde hagedissen en heel veel katten. Toen mijn moeder na de scheiding verhuisde naar de benedenwoning onder ons, hadden we ook een tuin en kwamen er konijnen bij. Jarenlang heb ik gezeurd en gesmeekt om een pony, maar daarvoor waren het dakterras en de tuin toch echt te klein.

Een hond hadden we ook niet, dus liet ik de honden van de buren uit. De lieve oude Berner Sennenhond Rina wilde alleen nog ommetjes maken langs het Noordzeekanaal. Ze kon wel nog een klein stukje rennen; als ze mij naar buiten zag komen liep ze me omver en knuffelden we op de stoep. Met pitbull Daisy wandelde ik uren door de duinen. Zij kon over hekken springen, en in en uit bunkers klauteren. Van mijn moeder mocht ik alleen in mijn eentje door de duinen struinen als Daisy erbij was. Gelukkig zijn we nooit een slechterik tegengekomen, maar ik weet zeker dat Daisy die met gemak had weggejaagd!

Verhaaltjes

In mijn slaapkamer had mijn vader een hoogslaper getimmerd, met een bureau eronder. Daar zat ik vaak te schrijven en te tekenen. Ik begon steeds aan een nieuw verhaal, ik geloof niet dat ik er ooit eentje heb afgemaakt! Maar samen met lezen en buiten spelen was dat wat ik het liefste deed.

School

Op de lagere school heb ik een klas overgeslagen. Daardoor was ik een jaar jonger en dus kleiner dan de andere kinderen. Dat was niet altijd handig. Mijn bijnaam was Sprinkhaan. Gelukkig houd ik zoveel van dieren dat ik zelfs de meeste insecten mooi vind. Op de middelbare school bleef ik zitten, waardoor ik als bij toverslag niet meer de kleinste van de klas was. En daarna ben ik trouwens gewoon nog heel veel gegroeid.
Na de middelbare school verhuisde ik naar Amsterdam. Dat is nog steeds mijn lievelingsstad, ook al ligt die niet heel dicht bij de zee. Ik ging in allerlei cafés en restaurants werken omdat ik geen zin had om te studeren. En ik moest trouwens een hele hoop huur betalen, ik móest wel werken. Pas nadat ik honderd keer in mijn vinger had gesneden, een miljoen glazen had gepoetst en een miljard servetjes had gevouwen, was ik het zat. Bovendien leek het me ook weleens leuk om overdag te werken en in de weekenden vrij te zijn. Maar voor andere banen had ik wel een diploma nodig. Ik moest toch gaan studeren! Omdat ik van de wereld houd en van reizen, koos ik voor aardrijkskunde. Op het HBO, en dan word je bijna automatisch leraar. Gelukkig voor mij kreeg ik een huisgenootje dat meehielp om de huur te betalen, en ook vond ik al snel een baan in het onderwijs. Toen ik afstudeerde moest ik een groot werkstuk schrijven, een scriptie. Dat vond ik heel erg leuk om te doen, en opeens herinnerde ik me hoe ik vroeger van schrijven had gehouden. En zo begon ik weer verhalen te schrijven! En dat doe ik nu nog steeds, onder het toeziend oog van twee knuffelige (en meestal hongerige) katten.

Terug naar de zee

Het appartement in Amsterdam waarin ik op een dag met mijn geliefde ging wonen, was behalve mooi en fijn ook erg koud en tochtig. Toen we genoeg geld gespaard hadden kochten we een huis in Haarlem. Ook een mooie en erg gezellige stad, en nu woon ik tussen Amsterdam en de zee in!

---

Bron: ariennebolt.com/bio