Biografie
Cariet Leeuwis
Over Cariet Leeuwis
Cariet is als jongste van vier kinderen geboren op 10 september 1964 in Gorinchem.
Daar heeft ze haar hele jeugd gewoond.
Haar vader was reisjournalist en was veel onderweg, maar haar moeder was altijd thuis.
Als hobby hadden haar ouders o.a. lezen. Cariet werd dan ook veel voorgelezen uit Nijntje, de Gouden Boekjes, Flipje of Piggelmee.
Zelf was Cariet niet zo’n boekenwurm, ze speelde liever buiten; hield van boompje klimmen en fikkie stoken. Af en toe was er tijd voor haar poppen of een boek; ‘Alleen op de wereld’, ‘Pinkeltje’ en ‘Ratje’ zijn titels die ze zich nog goed herinnert, maar toch kon je haar niet zoveel plezier doen met een boek. Wél met de Donald Duck, die haar kinderen ook veel gelezen hebben.
Tegenwoordig is dat wel anders: nu móét Cariet een boek naast haar bed hebben. Het maakt niet uit of dat een kinderboek is of een boek voor volwassenen. Elke dag leest ze in ieder geval een paar bladzijden.
Op de middelbare school (HAVO) werd lezen verplicht en daardoor een vervelende klus. Ze was dan ook blij toen ze alle boeken van haar lijst kon schrappen en haar diploma gehaald had.
Cariet wist niet goed wat ze daarna wilde gaan doen; met haar vakkenpakket op de HAVO kon ze niet zoveel kanten op. Uiteindelijk koos ze voor HBO-Jeugdwelzijnswerk in Rotterdam, wat haar veel beter beviel dan de middelbare school. Een van de vakken was jeugdliteratuur, maar nog steeds was ze niet bijzonder geinterresseerd in het onderwerp.
Ze verhuisde naar Rotterdam en haalde in 1987 haar diploma.
Niet lang daarna overleed haar vader onverwacht, ze heeft toen weer tijdje bij haar moeder gewoond. In die tijd schreef ze haar eerste verhaaltje, als een soort eerbetoon aan haar vader. Het werd een kort verhaaltje voor volwassenen over de dood, wat ze instuurde voor een verhalenwedstrijd. Ze was een van de winnaars en het verhaaltje werd gepubliceerd in het boekje 'Koploper.'
Ze verhuisde naar Den Haag, waar ze een baan vond bij een internaat voor verstandelijk gehandicapte kinderen en later ging ze naar Leerdam, waar haar ex-man vandaan kwam. Ze kon gelijk aan de slag als groepsleidster op een dagverblijf voor verstandelijk gehandicapte kinderen. Dit werk heeft ze vijf jaar gedaan, tot haar oudste zoon Roman in 1993 werd geboren. Helaas kon je toen nog geen deeltijd werken, dus koos ze ervoor een tijdje thuis te blijven.
In die tijd schreef Cariet korte verhaaltjes voor volwassenen, kinderversjes en deed een cursus verhalend schrijven.
Pas toen ze in Zwitserland op vakantie was geweest in 1996 begon ze met haar eerste kinderboek. Bij de vijfde uitgever was het raak; Sjaloom had interesse. Ze moest er nog een stuk bijschrijven en in 1999 resulteerde dit in haar eerste boek; 'Sneeuw in de zomer.'
Inmiddels was Stan geboren in 1997. Toen hij naar de speelzaal ging schreef Cariet in anderhalf jaar tijd honderd verhaaltjes over zijn belevenissen daar. Een aantal verhaaltjes zijn gepubliceerd in de boekjes van juf Paula.
Tegenwoordig is Cariet gelukkig met Peter en woont samen in Chaam. Ze werkt als onderwijsassistent op een school voor zeer moeilijk lerende kinderen in Gorinchem en is weer aan het schrijven.
Er komt binnenkort weer een boek van haar uit, 'fileberichten.' Dit keer geen kinderboek, maar een boek voor volwassenen met korte verhaaltjes, die ze in de file geschreven heeft.
Bron: www.carietleeuwis.nl/over-cariet
Cariet is als jongste van vier kinderen geboren op 10 september 1964 in Gorinchem.
Daar heeft ze haar hele jeugd gewoond.
Haar vader was reisjournalist en was veel onderweg, maar haar moeder was altijd thuis.
Als hobby hadden haar ouders o.a. lezen. Cariet werd dan ook veel voorgelezen uit Nijntje, de Gouden Boekjes, Flipje of Piggelmee.
Zelf was Cariet niet zo’n boekenwurm, ze speelde liever buiten; hield van boompje klimmen en fikkie stoken. Af en toe was er tijd voor haar poppen of een boek; ‘Alleen op de wereld’, ‘Pinkeltje’ en ‘Ratje’ zijn titels die ze zich nog goed herinnert, maar toch kon je haar niet zoveel plezier doen met een boek. Wél met de Donald Duck, die haar kinderen ook veel gelezen hebben.
Tegenwoordig is dat wel anders: nu móét Cariet een boek naast haar bed hebben. Het maakt niet uit of dat een kinderboek is of een boek voor volwassenen. Elke dag leest ze in ieder geval een paar bladzijden.
Op de middelbare school (HAVO) werd lezen verplicht en daardoor een vervelende klus. Ze was dan ook blij toen ze alle boeken van haar lijst kon schrappen en haar diploma gehaald had.
Cariet wist niet goed wat ze daarna wilde gaan doen; met haar vakkenpakket op de HAVO kon ze niet zoveel kanten op. Uiteindelijk koos ze voor HBO-Jeugdwelzijnswerk in Rotterdam, wat haar veel beter beviel dan de middelbare school. Een van de vakken was jeugdliteratuur, maar nog steeds was ze niet bijzonder geinterresseerd in het onderwerp.
Ze verhuisde naar Rotterdam en haalde in 1987 haar diploma.
Niet lang daarna overleed haar vader onverwacht, ze heeft toen weer tijdje bij haar moeder gewoond. In die tijd schreef ze haar eerste verhaaltje, als een soort eerbetoon aan haar vader. Het werd een kort verhaaltje voor volwassenen over de dood, wat ze instuurde voor een verhalenwedstrijd. Ze was een van de winnaars en het verhaaltje werd gepubliceerd in het boekje 'Koploper.'
Ze verhuisde naar Den Haag, waar ze een baan vond bij een internaat voor verstandelijk gehandicapte kinderen en later ging ze naar Leerdam, waar haar ex-man vandaan kwam. Ze kon gelijk aan de slag als groepsleidster op een dagverblijf voor verstandelijk gehandicapte kinderen. Dit werk heeft ze vijf jaar gedaan, tot haar oudste zoon Roman in 1993 werd geboren. Helaas kon je toen nog geen deeltijd werken, dus koos ze ervoor een tijdje thuis te blijven.
In die tijd schreef Cariet korte verhaaltjes voor volwassenen, kinderversjes en deed een cursus verhalend schrijven.
Pas toen ze in Zwitserland op vakantie was geweest in 1996 begon ze met haar eerste kinderboek. Bij de vijfde uitgever was het raak; Sjaloom had interesse. Ze moest er nog een stuk bijschrijven en in 1999 resulteerde dit in haar eerste boek; 'Sneeuw in de zomer.'
Inmiddels was Stan geboren in 1997. Toen hij naar de speelzaal ging schreef Cariet in anderhalf jaar tijd honderd verhaaltjes over zijn belevenissen daar. Een aantal verhaaltjes zijn gepubliceerd in de boekjes van juf Paula.
Tegenwoordig is Cariet gelukkig met Peter en woont samen in Chaam. Ze werkt als onderwijsassistent op een school voor zeer moeilijk lerende kinderen in Gorinchem en is weer aan het schrijven.
Er komt binnenkort weer een boek van haar uit, 'fileberichten.' Dit keer geen kinderboek, maar een boek voor volwassenen met korte verhaaltjes, die ze in de file geschreven heeft.
Bron: www.carietleeuwis.nl/over-cariet
Cariet Leeuwis heeft een eigen website! Klik hier om naar de website te gaan.
