Over Els Florijn
Ik ben geboren in 1982 in Utrecht en ik ben opgegroeid in Scherpenzeel. Na de middelbare school bezocht ik de pedagogische academie en ben gaan lesgeven. Met mijn man en kinderen woon ik momenteel in Bilthoven.

Els Florijn. Vunera 283 Rhenen. Mijn officiële schrijfcarrière begon toen ik in 2002 de verhalenwedstrijd won die werd uitgeschreven door Uitgever Kok en het Refomatorisch Dagblad. Vlak daarna publiceerde ik de roman Laatste Nacht (2003). Dit debuut werd bijzonder positief ontvangen en is in 2011 herdrukt.

Drie jaar later volgde er een volgende roman, Schaduw van de wolf (2006). Deze roman werd genomineerd voor de Publieksprijs Christelijk Boek. In 2008 werd deze roman herdrukt.

In 2010 verscheen van mijn hand Het meisje dat verdween. Deze roman, gebaseerd op het waargebeurde verhaal van de familie Frank uit Lienden, werd door Andries Knevel uitgeroepen tot ‘beste roman van 2010’ . Het meisje dat verdween werd vervolgens uitgeroepen tot ‘Beste Christelijke Roman 2011’ en won de Publieksprijs Christelijk Boek met 49 procent van de stemmen. Van Het meisje dat verdween werden meer dan 15.000 exemplaren verkocht. Het werd bovendien opgenomen in de CLO15, een canon van de christelijke literatuur.

Ik werkte mee aan diverse kerstverhalenbundels en schreef ook een kinderboek over het bombardement op Rotterdam, Vuur over de stad. Hiermee won ik de Eigenwijsprijs. In 2013 schreef ik een speciale novelle in opdracht van stichting Gave, Onze Vader. Deze novelle werd in een oplage van ruim 110.000 exemplaren onder Visie-lezers verspreid. In 2015 verscheen mijn jeugdroman, Middernachttrein. Maart 2017 verschijnt mijn nieuwe boek, Rode Papaver.

---

Bron: http://www.elsflorijn.nl/index.php/biografie