C.W.M. Van Alphen - Een Octopus In Doodsnood

ISBN
   

Soort boek
Paperback

<p>SZe waargebeurde verhalen zijn, na jaren alleen te hebben geleefd in het hoofd van de schrijver, opgetekend om te worden gelezen door iedereen. Een aantal geven een schets van de gemoedstoestand van de schrijver in de roerige periode van reizen. Andere verhalen geven een beeld van penibele situaties ontstaan rondom de schrijver. Maar voor de meeste lezers zullen de beschreven situaties herkenbaar zijn. Hoe dan ook, herkenbaar of slechts doemscenario?s, leuk en ontspannen om te lezen zijn ze zeker! </p> <p>Roger van Alphen werd in 1964 te Utrecht geboren en groeide op in een doorsnee arbeidersgezin met ??n jongere broer en ??n </p> <p>jonger zusje. Hij genoot een goede opleiding waar hij verder niet zo veel mee deed. De stabiliteit van het gezin en familie waren </p> <p>hem totaal vreemd. Op ieder vlak meed hij regelmaat en sleur. Hij werd ondernemer, freelancer, reiziger en tenslotte schrijver, maar nooit werd hij vader, echtgenoot of volwassen. Of dit het eindstation is? De toekomst zal het ons leren, </p> <p> </p> <p> </p> <p>Beartoork Daus </p> <p>Het was 1997 en we hadden een trip naar Amerika geboekt. Nou ja, geboekt. We hadden alleen een ticket gekocht voor de vlucht en ter plekke zouden we wel zien waar we heen wilden gaan. Wel had ik een autootje gereserveerd, want het was voordeliger als je dat al direct deed. Ford Escort of iets van dien aard. In Denver aangekomen echter vond de plaatselijke verhuurder (Hertz) dat je in een dergelijke auto toch niet echt door Amerika kon toeren en ik als autogek moest hem daar natuurlijk gelijk in geven. In een trutteschudder kun je je onmogelijk over de Amerikaanse highways begeven natuurlijk. Dus een upgrade dan maar? Tuurlijk, waarom niet. Het werd uiteindelijk een Ford Explorer 4x4. Verhuurder blij (dikke commissie) en ik ook. Gave bak en goedkoper dan als je deze rechtstreeks vanuit NL had gereserveerd, zo zag ik al snel. Erg belangrijk, want je wilt natuurlijk niet het idee krijgen dat je een oor bent aangenaaid als rasechte Nederlander. We zouden eerst even bij mijn schoonzus langswippen die in South Dakota woonde en daar met een Navajo indiaan getrouwd was. Ik ben gek op indianen dus kon niet wachten. Daar had ik ook m'n pijl en boog voor meegenomen tenslotte. De ervaring die ik daar heb gehad zal ik op een later tijdstip delen. Was erg bijzonder voor mij, maar m'n tomahawk en pijl en boog heb ik niet gebruikt, vreemd genoeg. Voor mijn meisje was het geweldig om haar zus weer eens te zien en haar neefjes eindelijk te kunnen knuffelen. We praten hier over het pre-webcamtijdperk; hou dat even in de gaten. De dagen vlogen voorbij en het werd tijd om verder te trekken, want onze vakantietijd was beperkt helaas. Ik kon ook niet wachten om de bolide in z'n daarvoor geschikte landschap uit te testen. De bestemming was snel gevonden, want natuurlijk kan op een dergelijke trip Yellowstone Park niet ontbreken, dus: Let's Rock! De afstanden zijn daar natuurlijk wat anders dan in Nederland en de omvang van het park zelf is niet te vergelijken met de Veluwe of iets dergelijks. De rit erheen was al een belevenis op zich. Montana is wonderschoon en wij hadden in onze ...</p> <p> </p> <p> </p> <p> </p>