Biografie
Simone Arts
Over Simone Arts
Wie
Simone dus. Simone Arts. En dat was niet helemaal de bedoeling. Mijn ouders hadden Marieke voor me bedacht en als geboortedatum 11 juni in hun hoofd. Maar ja. Ik kwam pas twee weken later, in tegenstelling tot mijn buurmeisje. En zij kreeg de naam Marieke. Toevallig.
Gelukkig waren mijn ouders heel flexibel. We verzinnen wel wat anders, dachten ze. Uiteindelijk hebben ze me vernoemd naar een collega. Hoe zag zij eruit, hoe was ze? wilde ik op een dag weten. Mijn vader antwoordde: ‘Een stoer wijf met een enorme bos rode krullen en veel humor.’
Ik ben blij met mijn naam!
Wat
Heb je even? Dan geef ik je een opsomming, in willekeurige volgorde: ik schrijf boeken, ik geef NT2 aan volwassenen en huiswerkbegeleiding aan tieners, ik ben voorzitter van een leeskring van zes lieve dames die allemaal mijn moeder hadden kunnen zijn en waarvan het één gelukt is om in ieder geval mijn schoonmoeder te worden, ik ben trouwens ook moeder (van drie bloedmooie meiden, al zeg ik het bescheiden zelf), ik doe vrijwilligerswerk op school, ik sport soms gelukkig twee keer per week, ik laat elke dag onze hond Patou uit, ik moet helaas ook stofzuigen en koken en was vouwen en onkruid wieden en op en neer naar pianoles, zwemtraining, dansselectie, theaterklas (voor al die dochters natuurlijk, niet voor mezelf), ik heb tien vriendinnen die ik graag zie, een man op wie ik verliefd ben, een fijne familie en ik probeer elke nacht zeven uur te slapen. Je begrijpt: dat is een mooi, maar moeilijk streven.
Waar
Waar ik woon? De exacte coördinaten weet ik niet, maar pak ‘m beet in het midden van het land en daar iets ten noordoosten van, op een hoek, onder zeventien eikenbomen. Echt waar.
Ik heb ook lang in de stad gewoond, in Utrecht. Prachtig. Ik houd van steden. Maar ik word pas echt gelukkig in de natuur er omheen.
Misschien komt dat omdat ik opgegroeid ben in een dorpje in Noord-Brabant? Zou kunnen.
Wanneer
Vooruit, een paar jaartallen dan:
1975: geboren dus!
1997: afgestudeerd op mijn 22e! Vanaf mijn achttiende was het mijn streven: voor mijn 23e verjaardag een titel te hebben. Waarom? Dat is de volgende vraag!
2002: ik werd moeder van Anemoon
2004: ik werd moeder van Saveer
2006: mijn eerste peuterboekje kwam uit, Goed zo, Gijsje!
2008: ik werd moeder van Lutein
2012: Sterren! kwam uit, mijn kinderboekendebuut.
2013: mijn eerste boek voor volwassenen kwam uit: Moeder, de vrouw.
Waarom
Wie die vraag heeft bedacht, verdient een dikke boekenbon. ‘Waarom’ is de vraag der vragen. Zonder ‘waarom’ kan er geen boek worden geschreven, geen les worden gegeven en heeft het leven geen nut.
Verder heb ik er geen antwoord op, behalve dan: Daarom. Maak er wat moois van!
Hoe
Ah, die vraag is gemakkelijker! Hoewel, ook niet altijd. Mijn antwoord is:
Doorzetten
Lachen
Relativeren
Bewegen
Bron: http://simonearts.nl/index.php/simone/
Wie
Simone dus. Simone Arts. En dat was niet helemaal de bedoeling. Mijn ouders hadden Marieke voor me bedacht en als geboortedatum 11 juni in hun hoofd. Maar ja. Ik kwam pas twee weken later, in tegenstelling tot mijn buurmeisje. En zij kreeg de naam Marieke. Toevallig.
Gelukkig waren mijn ouders heel flexibel. We verzinnen wel wat anders, dachten ze. Uiteindelijk hebben ze me vernoemd naar een collega. Hoe zag zij eruit, hoe was ze? wilde ik op een dag weten. Mijn vader antwoordde: ‘Een stoer wijf met een enorme bos rode krullen en veel humor.’
Ik ben blij met mijn naam!
Wat
Heb je even? Dan geef ik je een opsomming, in willekeurige volgorde: ik schrijf boeken, ik geef NT2 aan volwassenen en huiswerkbegeleiding aan tieners, ik ben voorzitter van een leeskring van zes lieve dames die allemaal mijn moeder hadden kunnen zijn en waarvan het één gelukt is om in ieder geval mijn schoonmoeder te worden, ik ben trouwens ook moeder (van drie bloedmooie meiden, al zeg ik het bescheiden zelf), ik doe vrijwilligerswerk op school, ik sport soms gelukkig twee keer per week, ik laat elke dag onze hond Patou uit, ik moet helaas ook stofzuigen en koken en was vouwen en onkruid wieden en op en neer naar pianoles, zwemtraining, dansselectie, theaterklas (voor al die dochters natuurlijk, niet voor mezelf), ik heb tien vriendinnen die ik graag zie, een man op wie ik verliefd ben, een fijne familie en ik probeer elke nacht zeven uur te slapen. Je begrijpt: dat is een mooi, maar moeilijk streven.
Waar
Waar ik woon? De exacte coördinaten weet ik niet, maar pak ‘m beet in het midden van het land en daar iets ten noordoosten van, op een hoek, onder zeventien eikenbomen. Echt waar.
Ik heb ook lang in de stad gewoond, in Utrecht. Prachtig. Ik houd van steden. Maar ik word pas echt gelukkig in de natuur er omheen.
Misschien komt dat omdat ik opgegroeid ben in een dorpje in Noord-Brabant? Zou kunnen.
Wanneer
Vooruit, een paar jaartallen dan:
1975: geboren dus!
1997: afgestudeerd op mijn 22e! Vanaf mijn achttiende was het mijn streven: voor mijn 23e verjaardag een titel te hebben. Waarom? Dat is de volgende vraag!
2002: ik werd moeder van Anemoon
2004: ik werd moeder van Saveer
2006: mijn eerste peuterboekje kwam uit, Goed zo, Gijsje!
2008: ik werd moeder van Lutein
2012: Sterren! kwam uit, mijn kinderboekendebuut.
2013: mijn eerste boek voor volwassenen kwam uit: Moeder, de vrouw.
Waarom
Wie die vraag heeft bedacht, verdient een dikke boekenbon. ‘Waarom’ is de vraag der vragen. Zonder ‘waarom’ kan er geen boek worden geschreven, geen les worden gegeven en heeft het leven geen nut.
Verder heb ik er geen antwoord op, behalve dan: Daarom. Maak er wat moois van!
Hoe
Ah, die vraag is gemakkelijker! Hoewel, ook niet altijd. Mijn antwoord is:
Doorzetten
Lachen
Relativeren
Bewegen
Bron: http://simonearts.nl/index.php/simone/
Simone Arts heeft een eigen website! Klik hier om naar de website te gaan.
