Benhedoega - Gisteren Is Voorbij

ISBN
   

Soort boek
Paperback

<p> In 'Gisteren is voorbij' verwelkomt een doodarm Algerijns bergdorp zijn nieuwe onderwijzer Basjir. Hij is een echte veteraan, die al vanaf het begin aan de bevrijdingsoorlog tegen het Franse koloniale bewind heeft deelgenomen. Voordat hij zich bij de verzetsstrijders aansloot, trouwde hij met Roekayya, die hij volgens plattelandsgebruik pas op de huwelijksdag voor het eerst te zien kreeg. Tijdens de oorlog wacht Roekayya dag in dag uit tevergeefs op haar man. Tenslotte moet zij vluchten en wordt meegenomen door een harki (collaborateur), met wie zij uiteindelijk trouwt, omdat zij in de overtuiging leeft dat Basjir gesneuveld is. </p> <p> Na de bevrijding leeft Basjir lange tijd in Algiers, waar hij kennismaakt met het grote stadsleven. Onbevredigd, teleurgesteld en vastbesloten om zijn leven te beteren, stelt hij zich ten doel het lager onderwijs op het Algerijnse platteland te moderniseren. In het dorp dat hem aanvankelijk zo enthousiast ontvangt, ontmoet hij een groeiende tegenstand als zijn werkwijze botst met de gevestigde belangen. </p> <p> Op de begrafenis van haar dochtertje herkent Roekayya in de nieuwe onderwijzer haar vroegere echtgenoot. In haar verwarring kan zij niet besluiten zich aan hem bekend te maken. </p> <p> Ondanks de tegenwerking in het dorp zet Basjir door, met toenemend succes. Bij de inschrijving voor de school verschijnt ook Saïd, de zoon van Roekayya en de harki. Aan de hand van de door de jongen meegebrachte papieren stelt hij de identiteit van de moeder vast... </p> <p> De Algerijnse schrijver Abdelhamid Benhedoega werd in 1925 in Mansoura, provincie Sétif, geboren. Doordat hij zijn jeugdjaren op het platteland doorbracht, heeft hij een diep inzicht in de psychologie van de boeren gekregen, zowel van de mannen als van de vrouwen. Hij begon in 1955 verhalen te schrijven, sloot zich in 1958 aan bij het verzet en deed tijdens de bevrijdingsoorlog mee aan de informatiecampagne van het FLN. In 1962 keerde hij terug naar Algiers, waar hij werkt als een van de directeuren van de RTA (Algerijnse radio en televisie). Naast de verhalenbundels Algerijnse schaduwen, De zeven stralen (1960) en De schrijver (1974) werd in 1967 ook een gedichtenbundel Ledige zielen van hem gepubliceerd, waarmee hij als dichter een belangrijke plaats heeft ingenomen onder de Arabisch-talige dichters. Zijn vorige roman Wind uit het zuiden (1971), al eerder in deze reeks verschenen, was de eerste in het Arabisch geschreven Algerijnse roman die een zeker succes genoot. </p>