A Van Beek - Dat Ik Niet Alleen Hun Werk Ben

ISBN
   

Soort boek
Paperback

'Het is heel raar hoe je leven ineens verandert als je hier woont. Ineens gaan er een heleboel mensen over jou. Dingen die je vroeger gewoon deed, die zijn hier ineens bijzonder. Als ik kwaad ben - hup, een aantekening. Ben je gewoon verdrietig - hup, meteen worden al je problemen erbij gehaald.'<br />'Steun? Ja van m'n vrienden hier heb ik steun. Je begrijpt elkaar, je voelt gewoon waar je het over hebt. De leiding niet, die heeft dat niet meegemaakt.'<br /><br />'Onder de afwas vertel ik veel meer dingen dan op een officieel gesprek. Dus mijn groepsleider is veel meer mijn hulpverlener dan de psychiater waar ik af en toe kom. Die vertel ik mooi niks. Maar bij hem komt het er gewoon vanzelf uit. Als je samen bezig bent.'<br /><br />'Het is leuk om geïnterviewd te worden. Dan voel je je belangrijk. Ze vragen hier wel hoe het met je gaat, maar niet hoe je het hier vindt. Sommige dingen zijn goed en andere niet. Ze moeten wel rekening met ons houden. Want wij wonen hier en zij niet.'<br /><br />Een hulpverlener die gewoon is en doet, naar je mening vraagt en daar ook echt rekening mee houdt. Hulp waarvan je snapt hoe het bedoeld is en waar het toe leidt. Dat je je levensverhaal op een rij krijgt. Het zijn kenmerken van (semi-) residentiële hulpverlening die kinderen en jongeren waarderen. Wie kan beter verwoorden wat kwaliteit van de zorg is dan degenen die er dagelijks gebruik van maken?<br />In enkele tientallen grotere onderzoeken zijn kinderen en jongeren aan het woord gekomen over hun ervaringen. Zij houden er hun eigen 'kinder kwaliteitscriteria' op na, die de professionele criteria aanvullen, concreet maken en er soms op gespannen voet mee staan. Er zijn overeenkomstige trends te zien in deze criteria ongeacht de hulpverlenings-setting, leeftijd en achtergrondsituatie van de jongeren. De ruim dertig belangrijkste trends worden in dit boek gepresenteerd in de bewoordingen van de kinderen zelf.