J Van De Bunt - Politiewetenschap 40 - Toezicht Op Zedendelinquenten Door De Politie In Samenwerking Met De Reclassering

ISBN
   

Soort boek
Paperback

De reeks Politiekunde is een uitgave van het Onderzoeksprogramma Politie &<br />Wetenschap, een zelfstandig onderdeel van de Politieacademie.<br />Politie & Wetenschap is ingesteld om een stimulans te geven aan de toegepaste<br />wetenschappelijke kennisontwikkeling op het gebied van politie en veiligheid,<br />de daarvoor benodigde kennisinfrastructuur en de daadwerkelijke benutting<br />van onderzoeksrapporten en -resultaten in politiepraktijk, beleid en opleiding.<br />Publicaties in de reeks Politiekunde betreffen in het algemeen concrete handleidingen,<br />modellen, instrumenten of werkwijzen die direct bruikbaar zijn<br />voor de politiepraktijk. Ze zijn veelal de uitkomst van onderzoek dat is verricht<br />in het kader van het meerjarige onderzoeksprogramma, de kernactiviteit van<br />Politie & Wetenschap.<br />Politie en reclassering werken regelmatig samen bij het toezicht op personen<br />die onder bijzondere voorwaarden zijn bestraft of in vrijheid gesteld. Binnen<br />die groep vormen zedendelinquenten een bijzondere categorie. Hun (vervroegde)<br />vrijlating en terugkeer in wijk of dorp kan maatschappelijke beroering<br />veroorzaken, wat politie en lokaal bestuur voor lastige dilemma's stelt.<br />Hoe verhouden zich bijvoorbeeld de privacy van ex-gedetineerden en hun<br />perspectief op een nieuw bestaan zich tot de hoge recidivekans en de mogelijke<br />onrust in de wijk.<br />Er zijn convenanten gesloten waarin politie en reclassering afspreken dat zij<br />elkaar over en weer zullen informeren of zedendelinquenten zich aan de<br />voorwaarden houden. De reclassering is formeel belast met dit toezicht en de<br />politie belooft de reclassering daarin te ondersteunen door 'een oogje in het<br />zeil' te houden. Maar hoe werkt dit in de praktijk? In dit onderzoek worden<br />de ervaringen beschreven in Amsterdam en Rotterdam, waar gesprekken zijn<br />gevoerd met buurtagenten, reclasseringsmedewerkers en zedendelinquenten.<br />Het onderzoek laat zien dat de politie, anders dan de reclassering, haar rol bij<br />het toezicht op zedendelinquenten nauwelijks heeft doordacht of geregeld.<br />Opvattingen daarover verschillen, wat de samenwerking bemoeilijkt. In de<br />praktijk ligt de toezichttaak bij de politie op het bordje van de wijkagent.<br />Die geeft er op eigen wijze invulling aan en laat zich daarbij vooral leiden<br />door de zorg voor rust en orde in de wijk.<br />De auteurs concluderen dat zowel wijkagenten als reclasseringsbeambten hun<br />werk met 'gebonden handen' moeten uitvoeren: ze worden geacht alert te zijn<br />op recidiverisico's, maar mogen hun kennis niet delen met 'derden' die daar<br />een effectieve bijdrage aan kunnen leveren, bijvoorbeeld in het kader van<br />'early warning'. Zij pleiten verder voor meer aandacht van de kant van de<br />politie, wier rol nader gedefinieerd en geprotocolleerd zou moeten worden.<br />