Over Vivian Den Hollander
Geboren in Scheveningen (okt. 1953) als Vivian Spaans

Woonplaats: Reeuwijk
Beroep: kinderboekenschrijver
Toen ik jong was, wilde ik al heel graag schrijfster worden en ik schreef schriften vol. Maar zangeres leek me ook wel wat en ik oefende vaak voor de spiegel.

Na de middelbare school dacht ik erover om Nederlands te studeren of journalist te worden. Maar eerst ging ik naar de Pabo. En dat vond ik zo leuk dat ik lange tijd in het onderwijs bleef werken. Natuurlijk verzon ik altijd verhalen met mijn klas en las ik veel voor.

Nu ben ik allang geen juf meer, maar schrijfster. Dat betekent dus dat ik altijd met een nieuw boek bezig ben. En als ik niet schrijf, bezoek ik scholen, bibliotheken en boekhandels.

Hobbies: mijn grootste hobby is schrijven. Jarenlang heb ik muziek gemaakt, maar daar heb ik geen tijd meer voor. Behalve als ik scholen bezoek. Dan neem ik altijd mijn gitaar mee. Andere hobby’s zijn: lezen, hardlopen, lekker eten, fietsen en tuinieren.

Huisgenoten: mijn man Hans. Onze tweeling Niek en Marije woont gelukkig dicht in de buurt. Ze zijn inmiddels volwassen. Ze denken graag mee over de boeken, en hebben goeie tips!

Huisdieren: de katten zijn helaas allemaal dood en ook onze cavia is er niet meer. Maar in onze tuin wonen nu heel veel buurt-katten, en die zijn allemaal welkom.

Huisdieren buiten:

eenden, koeien, schapen, hazen, lepelaars, kikkers en… lammetjes. Als ik uit het raam van mijn werkkamer kijk, zie ik al deze dieren vaak.





Lievelingseten: Italiaans eten, asperges, vis

Lievelingskleur: blauw

Mijn jeugd

Ik ben geboren in Scheveningen, vlakbij de zee. Ik vond het daar heerlijk. Mijn vader was een stuurman op een groot schip en maakte verre reizen. Maar altijd als hij terugkwam, nam hij iets bijzonders voor mij mee. En thuis vertelde hij me natuurlijk spannende verhalen, of las hij voor uit Pietje Bell.

Toen ik 4 jaar was, verhuisden we naar Den Haag en later naar Den Bosch en Vlijmen. Nu woon ik in Reeuwijk, in het Groene Hart van Holland. Vanuit mijn werkkamer heb ik een mooi uitzicht over groene polders, vol koeien en schapen. En langs de Reeuwijkse Plassen kun je fijn fietsen, wandelen en hard lopen.



Hoe ik schrijver ben geworden:
Bij ons thuis hield iedereen veel van lezen. En omdat mijn vader door zijn verre reizen lange tijd van huis was, las mijn moeder mij vaak voor. Heerlijk vond ik dat.
Maar ik wilde ook heel graag zelf al die boeken kunnen lezen. Ik oefende dat net zo lang, tot het mij lukte. Ik was toen vijf jaar.
Op school las ik ook veel, maar het liefst schreef ik zelf verhalen. Toen dacht ik al heel vaak dat ik wel schrijver wilde worden. Maar ja, hoe word je dat?
Ik ging naar de HBS en daar was Nederlands mijn favoriete vak. Ik dacht er zelfs over om Nederlands te gaan studeren. Hoewel: journalist worden en mensen interviewen leek me ook leuk. Maar wat deed ik? Ik ging naar de Pabo en werd juf. Als juf deed ik veel met boeken en taal. Ook schreef ik teksten voor de schoolkrant en de musical.

Zelf ‘echt’ een boek schrijven ben ik pas gaan doen na de geboorte van mijn kinderen. Zij zijn, zoals je al las, een tweeling en over hen gaat mijn eerste boek Kiki en Pim. Twee verhalen zijn pas opnieuw als boek uitgegeven: Rosie en Robin.

---

Bron: http://viviandenhollander.nl/vivian/over-vivian/