Over Laura Van Dolron
Laura van Dolron (Rotterdam 1976) spreekt zich op het podium uit als idealist. Zij maakt geen theater over een betere wereld, maar maakt een betere wereld in het theater. Met het publiek als haar tegenspeler verwondert Laura zich en maakt ze zich boos over het onrecht in de wereld. Dit alles met lichtheid en humor, waarbij ze ook zichzelf kritisch beschouwt. Laura zoekt naar de universele waarde van haar persoonlijke verhaal en naar haar persoonlijke verhouding tot maatschappelijke en politieke ontwikkelingen. Zij zoekt naar wat er mooi is en naar wat er beter kan.

Deze uitgangspunten komen samen in Laura’s eigen genre: stand-up filosofie. Zij staat als zichzelf op het podium en voert een gesprek met het publiek. Een gesprek dat zowel humoristisch als filosofisch is. Zij doet wat een comedian doet, maar dan met meer poëzie en minder behoefte aan de lach. Zij doet wat schrijvers doen, maar schrijft sprekend en spreekt schrijvend. Ze doet wat dominees doen, maar dat zonder God (al komt hij nog wel eens om de hoek kijken). Zij doet wat theatermakers doen, maar dan zonder rol, zonder illusie.

Het werk en de gedachtestroom van Laura van Dolron kennen verschillende uitingsvormen: zij is schrijver, theatermaker, regisseur, performer en action writer. Laura schrijft bijna al haar stukken zelf. De teksten van haar voorstellingen Liefhebben en WIJ zijn onlangs in boekvorm uitgegeven door ISVW Uitgevers. Laura maakt haar eigen voorstellingen, meestal alleen opgevoerd, soms met anderen zoals Steve Aernouts (Satre zegt Sorry, Wat nodig is, WIJ) en Lizzy Timmers (Walden Revisited, Mogelijkheden). Hiernaast regisseert Laura, zoals de voorstellingen van Emilio Guzman (Een dunne dekmantel, Alle mensen verzamelen!). Sinds 2015 is Laura van Dolron ook action writer. Bij allerhande bijeenkomsten, van het Theaterfestival tot een workshop voor de politie, reflecteert zij live op wat zij ziet en vangt zij met de blik van een buitenstaander het evenement in slimme en grappige taal. Als geen ander merkt zij hierbij nieuwe dingen op en weet zij het publiek te verleiden tot een nieuwe zienswijze op wat er zonet is gebeurd.

Laura van Dolron studeerde aan de Toneelacademie Maastricht die ze in 2001 als regisseur voltooide. Hierna maakte zij drie voorstellingen bij haar eigen gezelschap Het Zesde Bedrijf. Vervolgens schreef, speelde en regisseerde zij bij verschillende werkplaatsen, gezelschappen en festivals, zoals Huis aan de Werf, Noord Nederlands Toneel en Tweetakt. Voorstellingen uit deze tijd zijn o.a. Lieg ik soms? (NNT 2006) en Mijn naam is Rachel Corrie (NNT 2008). Als schrijver en regisseur doorliep zij een intensief traject bij Theaterwerkplaats Gasthuis (nu Frascati). In 2009 werd Laura Artist in Residence bij het Nationale Toneel. Tot 2013 maakte zij hier voorstellingen als Iemand moet het doen (2009), Sarte zegt Sorry (2011), Wat nodig is (2011) en Alleen voor jullie (2012). Vanaf 2012 werd Laura zelfstandig theatermaker onder de vlag van In Goed Gezelschap van Laura. Ze werd tot en met 2016 structureel gesubsidieerd door het Fonds Podiumkunsten. Nieuwe voorstellingen die tot nu toe hiermee tot stand kwamen, zijn Liefhebben, Mogelijkheden en in 2016/2017 WIJ. Hiernaast speelt Laura regelmatig reprises van eerder werk, ontwikkelt ze zich verder als action writer en maakte zij een kleinschalige voorstelling voor het project Ongekend Bijzonder, getiteld Am I making sense. Laura van Dolron is zowel werkzaam in Nederland als in Vlaanderen.

Het werk van Laura van Dolron werd lovend ontvangen door publiek, pers en jury’s. Zij won o.a. de BNG Nieuwe Theatermakersprijs (2007), de Charlotte Köhlerprijs (2007), de Erik Vosprijs (2008) en de Guido de Moorprijs (2012).

---

Bron: http://lauravandolron.com/over-laura