Giebel - Morotai

ISBN
   

Soort boek
Bindwijze overig

<p> Uit de slotfase van de geschiedenis van het voormalige Nederlands-lndie zijn nog steeds enige bladzijden onbeschreven gebleven, o.m. die betrekking hebben op de gebeurtenissen in dat deel van de zgn. Buitengewesten, dat toen bekend stond als ,,de Grote Oost en Borneo". Met de militaire operaties die aan het eind van en vlak na de Tweede Wereldoorlog in dat deel van de Archipel hebben plaats gevonden is de naam Morotai nauw verbonden. Het is de naam van een voordien vrijwel onbekend eilandje ten noorden van Halmaheira. Een eilandje. niet groter dan de helft van de provincie Utrecht, maar nochtans van bijzondere betekenis, omdat vanuit Morotai onder Australisch militair bestuur de bevrijding heeft plaats gevonden van de Grote Oost en Borneo. De schrijver, luit.-generaal b.d. C. Giebel, is van de dag af dat hij als kolonel van de Generale Staf van het KNIL uit de Ver. Staten in Melbourne arriveerde (maart '44) ten nauwste daarbij betrokken geweest. Voordien heeft hij als lid van de Nederlandse delegatie deelgenomen aan de conferentie van Mont Tremblant (Canada). Deze conferentie was gewijd aan het na de oorlog door de koloniale mogendheden te volgen beleid t.a.v. de in Zuidoost-Azie nog bestaande koloniale verhoudingen. Met het oog op deze, in december '42 gehouden conferentie, is door Koningin Wilhelmina voor de BBC te London de zgn. ,,7 decemberverklaring" afgelegd, waarvan de inhoud bepalend had moeten zijn voor het na-oorlogse beleid in de overzeese gebiedsdelen. Ook daarover geeft dit boek de nodige, op veel punten tot dusver onbekend gebleven achtergrondinformatie. Daarmee is een markant hoofdstuk toegevoegd aan de geschiedschrijving van het voormalige Nederlands-lndie. De auteur heeft zijn boek opgedragen ..zowel aan het First Australian Army Corps, waaraan de 17 miljoen zielen tellende bevolking van de Grote Oost en Borneo, voor zover ze de oorlog met Japan hebben overleefd, enorm veel te danken heeft gehad, als aan de Nederlanders en Indonesiërs, die van het moment af dat ze - nog bloedende uit vele wonden - uit gevangenschap en internering waren bevrijd, zich toch volledig hebben ingezet om in de Grote Oost en Borneo een goede zaak te dienen en de in de ,,7 december-verklaring" gedane beloften waar te maken. En daarbij tot prestaties zijn gekomen, die hoewel onbeloond gebleven en zelfs in vergetelheid geraakt, aanspraak kunnen maken op waardering, zo niet bewondering." </p>