Gogol - Dode Zielen

van Oorschot, 1965

ISBN
   

Soort boek
Paperback

Dode zielen is het groteske relaas over de zelfingenomen klaploper Tsjitsjikov, die in een caleidoscopische zwerftocht over het Russische platteland zoveel mogelijk 'dode zielen' (overleden lijfeigenen) probeert op te kopen, om als onderpand te dienen voor de luxe levensstijl waarvan hij droomt. Gogol schildert met ironie en bizarre details een onvergetelijke portrettengalerij van het bonte allegaartje Russische landeigenaren die onze 'held' op zijn weg vindt. Een van de indrukwekkendste werken uit de wereldliteratuur is daarmee ook een van de vermakelijkste.<br />Behalve Dode zielen publiceerde Nikolaj Gogol (1809-1852) ook Dagboek van een krankzinnige, De neus en het toneelstuk De revisor.<br />Arthur Langeveld vertaalde onder meer Oblomov van Gontsjarov en De gebroeders Karamazov van Dostojevski. Zijn werk werd bekroond met de prestigieuze Martinus Nijhoff Prijs.<br />'Er zijn in de loop der eeuwen heel wat avonturenromans geschreven. Maar slechts enkele hebben de tand des tijds doorstaan en worden nog steeds gelezen: de Odyssee, Don Quichotte, Huckleberry Finn en Dode zielen' - Karel van het Reve

ISBN
   

Soort boek
Paperback

De dode zielen of de lotgevallen van Tchitchikow nemen - in zekere zin - in de Russische literatuur een gelijke plaats in als de Don Qijote in de Spaanse. Evenals Cervantes is Gogol een rasverteller; beiden beschikken over een superieure humor, die voor geen enkel uiterste van dwaasheid en verdwazing terugschrikt. Zowel Gogol als Cervantes stellen zich niet tevreden met een rustig genieten van hun begaafdheid, zij willen een maatschappij schilderen, en haar een spiegel voorhouden waarin zij met schrik zichzelf herkent. Deze opzet is zo verwezen met hun werk, dat zij nergens uitdrukkelijk vernoemd behoeft te worden. De Tchitchikow van dit verhaal is niet beter of slechter dan een ander. Hij houdt er niet van om met werken zijn geld te verdienen, als hij het op een andere wijze vinden kan. Wie zal het hem kwalijk nemen? Toch zeker niet de zwetsende ambtenaren, met hun domme schepsels van vrouwen; en evenmin de gierige, stompzinnige landbezitters, als varkens wroetend in hun ongeriefelijke, smerige huizen. Laat ze een prooi worden van de sluwe plannetjes van een bedrieger, ze verdienen immers niet beter? Het is een modderige wereld waarin Tchitchikow rondrijdt in zijn troïka, en toch - dit is Gogols unieke gave - is er geen somberheid en geen haat. Er is maar een schampje zonlicht nodig over deze algemene kleinzieligheid, en de wereld is weer mooi en jong. De dode zielen is een machtig boek, niet omdat het kwaad dat erin beschreven staat zo indrukwekkend is - integendeel; maar omdat de schrijver bij alle eentonige kleinheid die hij beschrijft het geloof in de mens niet verliest.

ISBN
   

Soort boek
Paperback

ISBN
   

Soort boek
Hardcover

Dode zielen is het groteske relaas over de zelfingenomen klaploper Tsjitsjikov, die in een caleidoscopische zwerftocht over het Russische platteland zo veel mogelijk ‘dode zielen’ (overleden lijfeigenen) probeert op te kopen, die als onderpand moeten dienen voor de luxe levensstijl waarvan hij droomt. Gogol schildert met ironie en bizarre details een onvergetelijke portrettengalerij van het bonte allegaartje Russische landeigenaren die onze ‘held’ op zijn weg vindt. Een van de indrukwekkendste werken uit de wereldliteratuur is daarmee ook een van de vermakelijkste.