Biografie
Marcha De Groof
Over Marcha De Groof
Mijn naam is Marcha de Groof, ik ben vijfentwintig jaar jong en woon samen met mijn vriend Tijn in Zuid-Limburg. Wij delen ons huis niet alleen met elkaar, maar ook met een praatgrage poes (Pinguïn) en een fotogenieke dwerghamster (Pino). Na het behalen van mijn havo diploma, sloeg de twijfel toe. In groep vijf riep ik vol overtuiging: 'Ik word schrijfster!'. Maar nu ik écht moest kiezen, wist ik het allemaal niet meer zo zeker. Uiteindelijk werd het Pedagogiek, maar die schrijfkriebels verdwenen niet. En nu, heel wat jaren na groep vijf, is het dan zover. Mijn debuut Man O Man ligt in april in de winkels en dat is een droom die uitkomt!
Enkele weetjes op een rij...
Ik ben geboren en getogen in Maastricht.
Wekelijks probeer ik sportief over te komen en spring ik mezelf helemaal suf bij de Zumba.
Mijn lievelingsgerecht is rijst met goulash uit moeders keuken.
Een jaar zonder Carnaval kan ik mij niet voorstellen.
In de zomer drie weken op pad met de caravan, is voor mij het ultieme vakantiegevoel.
Ik ben dol op buiten zijn.
Shoppen en vooral koopjesjagen vind ik heerlijk.
Ik heb hoogtevrees.
Schrijven doe ik overal: in de bank, aan de keukentafel, in bed of op het balkon. Als ik onderweg ben en ik krijg een idee, schrijf ik het op in een notitieboekje of zet ik het in mijn telefoon.
Ik heb twee linkerhanden.
Melkchocolade is mijn zwakte. Als er dan ook nog een koekje in verwerkt zit, is er geen weg meer terug.
Ik rijd motor. Samen met mijn vriend toeren door binnen- en buitenland is de ideale invulling van een zonnig weekend.
Een boterham met pindakaas en hagelslag, is het beste medicijn na een griepje. Zo'n bom zoetigheid noemen we in mijn familie een 'cowboyboterham'.
Ik ben geboren op vrijdag de 13e. Waar ik overigens verder vrij weinig last van heb.
Ik kan absoluut niet zingen.
En ook niet fluiten.
Scheel kijken leerde ik van mijn opa.
Breuken begreep ik pas na uitleg van mijn oma.
Ik heb een zwak voor gedumpte dieren. Zowel onze kat als onze hamster komen uit een asiel of opvang.
Ik ben allergisch voor pleisters, erwten en insectenbeten.
Ik kijk vrij weinig televisie. Maar bij een zielige film, ben ik de eerste die de tissuedoos erbij kan pakken.
Ik lust geen taart of gebak. Nee, zelfs geen 'vlaai'.
Ik heb een plant die 'Sprietie' heet.
Er is een periode geweest waarin ik schapenherder wilde worden.
Bron: http://www.marchadegroof.nl/over-marcha.html
Mijn naam is Marcha de Groof, ik ben vijfentwintig jaar jong en woon samen met mijn vriend Tijn in Zuid-Limburg. Wij delen ons huis niet alleen met elkaar, maar ook met een praatgrage poes (Pinguïn) en een fotogenieke dwerghamster (Pino). Na het behalen van mijn havo diploma, sloeg de twijfel toe. In groep vijf riep ik vol overtuiging: 'Ik word schrijfster!'. Maar nu ik écht moest kiezen, wist ik het allemaal niet meer zo zeker. Uiteindelijk werd het Pedagogiek, maar die schrijfkriebels verdwenen niet. En nu, heel wat jaren na groep vijf, is het dan zover. Mijn debuut Man O Man ligt in april in de winkels en dat is een droom die uitkomt!
Enkele weetjes op een rij...
Ik ben geboren en getogen in Maastricht.
Wekelijks probeer ik sportief over te komen en spring ik mezelf helemaal suf bij de Zumba.
Mijn lievelingsgerecht is rijst met goulash uit moeders keuken.
Een jaar zonder Carnaval kan ik mij niet voorstellen.
In de zomer drie weken op pad met de caravan, is voor mij het ultieme vakantiegevoel.
Ik ben dol op buiten zijn.
Shoppen en vooral koopjesjagen vind ik heerlijk.
Ik heb hoogtevrees.
Schrijven doe ik overal: in de bank, aan de keukentafel, in bed of op het balkon. Als ik onderweg ben en ik krijg een idee, schrijf ik het op in een notitieboekje of zet ik het in mijn telefoon.
Ik heb twee linkerhanden.
Melkchocolade is mijn zwakte. Als er dan ook nog een koekje in verwerkt zit, is er geen weg meer terug.
Ik rijd motor. Samen met mijn vriend toeren door binnen- en buitenland is de ideale invulling van een zonnig weekend.
Een boterham met pindakaas en hagelslag, is het beste medicijn na een griepje. Zo'n bom zoetigheid noemen we in mijn familie een 'cowboyboterham'.
Ik ben geboren op vrijdag de 13e. Waar ik overigens verder vrij weinig last van heb.
Ik kan absoluut niet zingen.
En ook niet fluiten.
Scheel kijken leerde ik van mijn opa.
Breuken begreep ik pas na uitleg van mijn oma.
Ik heb een zwak voor gedumpte dieren. Zowel onze kat als onze hamster komen uit een asiel of opvang.
Ik ben allergisch voor pleisters, erwten en insectenbeten.
Ik kijk vrij weinig televisie. Maar bij een zielige film, ben ik de eerste die de tissuedoos erbij kan pakken.
Ik lust geen taart of gebak. Nee, zelfs geen 'vlaai'.
Ik heb een plant die 'Sprietie' heet.
Er is een periode geweest waarin ik schapenherder wilde worden.
Bron: http://www.marchadegroof.nl/over-marcha.html
Marcha De Groof heeft een eigen website! Klik hier om naar de website te gaan.
