Lijf Van Guill. - Een Lach En Een Traan

ISBN
   

Soort boek
Hardcover

Vanaf zijn vroege jeugd is de Limburgse kunstenaar Chrit Rousseau gefascineerd door clowns. Zowel blijheid als droefenis kan hij kwijt als hij een clown schildert, omdat de clown vooral een sociaal iemand is die relativeert, die je laat lachen met een ernstige ondertoon. Chrit Rousseau schiep met zijn clowns een andere manier om naar de wereld en vooral ook naar zichzelf te kijken, soms direct, soms met een omweg, soms ingetogen en dan weer uitbundig, hier brutaal en daar weer subtiel. Hij ziet zijn clowns als zelfportretten. Door de heldere en vaak vrolijke kleuren brengen zijn indrukwekkende schilderijen de expressieve emoties van zijn clowns tot leven, in zowel de lach als de traan.<br /><br />Een lach en een traan ? Chrit Rousseau?s 70 clowns verschijnt ter gelegenheid van de zeventigste verjaardag van de kunstschilder en de daaraan verbonden expositie in de Dominicanerkerk in Maastricht in het najaar van 2011. <br /><br />Uit de inleiding door Guill. van Lijf:<br />Waar komt die fascinatie van de kunstenaar Chrit Rousseau voor de clown vandaan? Als kleine jongen al bezocht hij menige circusvoorstelling in zijn geboortestad Maastricht. Met zijn opa van moederszijde. Opa Veugen had aan de markt een winkel. Dus ook een etalage. In die etalage werden de reclameaffiches van in Maastricht neerstrijkende circussen opgehangen. En aan die affiches zaten in die tijd altijd twee vrijkaarten voor het circus. Chrit zorgde er voor altijd de eerste te zijn om ?ampa? te vragen of hij er een van mocht hebben. Dan togen ze samen naar die grote tent met artiesten, wilde dieren, acrobaten en natuurlijk met clowns. <br />Volgens Chrit houdt het theater van de clown ons een spiegel voor: waar ben je mee bezig, je lacht wel om mij maar kijk eerst eens naar jezelf... Maar dan is er weer die andere clown, die een melancholisch lied speelt op zijn saxofoon, of tranen met tuiten huilt, of zich onhandig maar acrobatisch knap aan of uitkleedt en dan voor zichzelf klapt met zijn extra-large handschoenen, al struikelend over zijn extra-extra-large puntschoenen. <br />Deze beelden kwamen bij Chrit weer boven toen hij later zijn opleiding volgde aan de Kunstacademie en weinig sprankeling ervoer in de nogal vaak gebezigde donkere en grijze kleuren. Door zijn vrolijke en optimistische kijk op de wereld genoot hij van de kleurrijke carnavalsdagen in zijn stad, kleuren die hij steeds meer in zijn werk begon toe te passen waardoor de weg naar zijn clowns nog maar een stapje was. Met toepassing van deze heldere en vaak vrolijke kleuren gaven zijn doeken expressieve uiting aan emoties van zijn clowns in zowel de lach als de traan. D?t is het wat Chrit steeds nastreeft in zijn werk, het tot leven brengen van emoties. ?Want,? zegt hij, ?een schilderij zonder emotie is voor mij geen schilderij.?<br />