Over Fabien Van Der Ham
Kinderen vragen mij nogal eens waarom ik schrijver geworden ben. Dat vind ik altijd een moeilijke vraag want ik weet eigenlijk niet waarom. Waarschijnlijk omdat ik het goed kan, als kind al. En ook omdat als je iets opschrijft je er eerst goed over na kan denken. Dan zeg je minder snel wat doms dan als je er tijdens het praten wat uit flapt.

Boeken ben ik gaan schrijven omdat ik dat overal kon doen. Ik heb een tijd van mijn leven namelijk nogal wat af verhuisd. Van Velsen naar Haarlem, naar Oman, Rotterdam, Groningen, Nigeria en weer terug naar Groningen. Maar nu stop ik ermee, met dat verhuizen. Ik ben er namelijk te goed in geworden en dan wordt het saai.

Het lijkt me wel een uitdaging om tien jaar op één plek te wonen. Zou dat gaan lukken? Nu is zo’n verhuisberoep dus niet meer nodig. Toch wil ik wel blijven schrijven, denk ik. Maar dat weet ik dus niet zeker. Ik weet een heleboel dingen niet zeker. Daarom ben ik ook filosofiejuf, dan kun je constant bezig zijn met dingen die je niet zeker kan weten. Leuk, lekker nadenken, samen met kinderen. Eigenlijk wil ik ook nog een heleboel andere dingen gaan doen. Ik blijf dus in beweging, alleen op een andere manier.

---

Bron: fabienvanderham.nl/schrijfster/