Biografie
Michel Houellebecq
Over Michel Houellebecq
Michel Houellebecq ([miʃɛl wɛlˈbɛk]?), pseudoniem van Michel Thomas, (Réunion, 26 februari 1956) is een Frans romancier, dichter, toneelschrijver en filmregisseur.
Zijn vader, een berggids, en moeder, een anesthesiste, interesseerden zich weinig voor de kleine Michel en op zesjarige leeftijd werd hij aan zijn grootmoeder toevertrouwd, die in 1978 overleed. De naam van zijn grootmoeder nam hij later aan als pseudoniem.
In 1980 behaalde hij het diploma van landbouwingenieur en ook trouwde hij in dat jaar. Zijn zoon Etienne werd in 1981 geboren. Er volgde echter een echtscheiding, waarna hij vanwege een depressie meermaals behandeld moest worden in psychiatrische instellingen.
Op twintigjarige leeftijd ontlook zijn literaire interesse en in 1985 kwam de ontmoeting met Michel Bulteau, die hem de mogelijkheid gaf zijn eerste boek te publiceren: een biografie van Howard P. Lovecraft, Contre le monde, contre la vie.
Zijn eerste literaire werk, de novelle Extension du domaine de la lutte, verscheen in 1994.
In 1998 hertrouwde hij met Marie-Pierre Gauthier.
Na de publicatie van een ingekort interview in het tijdschrift Lire en zijn roman Platforme werd Houellebecq voor het gerecht gedaagd door verschillende moslimorganisaties in Frankrijk en de moskeeën van Parijs en Lyon. Deze affaire eindigde voor de auteur in een vrijspraak voor de rechtbank op 17 september 2002. Omdat zijn werk met anti-islamitische elementen net voor de aanslagen op de Twin Towers verscheen, beschouwen veel aanhangers hem als een visionair.
Vanaf 1998 leefde Houellebecq in vrijwillige ballingschap, eerst in Ierland en vanaf 2003 (deels) in Zuid-Spanje, in de buurt van Almeria. Tegenwoordig woont hij weer in Parijs, namelijk in Chinatown. In september 2011 kwam het bericht dat Houellebecq mogelijk vermist zou zijn, nadat hij afspraken in Nederland en België niet was nagekomen. Sinds eind juni 2011 reageerde hij niet meer op e-mails en telefoontjes van zijn uitgever. Diezelfde week dook hij echter alweer op. Als verklaring voor zijn mysterieuze verdwijning zei hij de afspraken te zijn vergeten. L'enlèvement de Michel Houellebecq (film, 2014) is een mockumentary, een komisch drama met een knipoog naar de geruchtenmolen die op gang kwam tijdens de dagen dat hij vermist was.
In zijn oeuvre beschrijft hij het bankroet van de libertijnse westerse maatschappij die de individuele vrijheid als ultieme maatstaf aanneemt en ontspoort in een koude, egoïstische samenleving waarin onder andere new age, vrije liefde, abortus, euthanasie en zelfmoord alomtegenwoordige en gebanaliseerde verschijnselen worden. Niet alleen diverse linkse groeperingen en feministen hebben zijn werk dan ook met verontwaardiging ontvangen, maar ook reisorganisaties hebben aanstoot aan zijn werk genomen. Ondanks de kritiek van het merendeel van de gevestigde media, blijkt zijn werk echter uitermate populair in Frankrijk en daarbuiten. Zo werd zijn roman Les Particules élémentaires (1998, Elementaire deeltjes), reeds in ongeveer 25 talen vertaald. Velen zien hierin een bewijs dat een groeiend deel van de generaties die te jong zijn om mei '68 bewust meegemaakt te hebben, sympathiseert met zijn analyse van de huidige samenleving.
Volgens Houellebecq zou de hedendaagse roman uiteenlopende aspecten van de menselijke ervaring moeten bevatten, van zuivere emoties tot filosofische reflecties en theoretische uiteenzettingen.
In zijn eerste boek, Extension du domaine de la lutte (1994, De wereld als markt en strijd), neemt hij de consumptiemaatschappij op de korrel. Seksuele begeerte en frustratie zaaien haat en verdriet onder geatomiseerde individuen. Dat het hier deels om een reactie op het existentialistische vrijheidsdenken gaat, blijkt uit een dubbele verwijzing naar Camus: een poging tot moord op een strand (vgl. Camus, L'Étranger) mislukt jammerlijk en een van de hoofdpersonen komt om in een auto-ongeluk.
In Les Particules élémentaires (1998, Elementaire deeltjes) noemt hij man en paard: de hippies en de activisten van mei '68 hebben de oude waardenstelsels opgeblazen zonder er iets voor in de plaats te stellen; integendeel, ze zijn opgegaan in de kapitalistische consumptiemaatschappij die ze grotendeels zelf vormgegeven hebben, zich troostend met de zweverij van de New Age. De levenswegen beschreven in deze roman zijn exemplarisch voor het bankroet van de liberale westerse samenleving. Deze roman, vooral gestoeld op de stijl van Aldous Huxley, veroorzaakte daarom vooral in kringen van klassiek links verwarring en woede.
Een cynisch antwoord op de liefdeloosheid geeft Plateforme (2001, Platform), waarin de hoofdpersoon eindelijk liefde vindt in een seksueel bevredigende relatie, en een reisbureau opzet voor sekstoerisme. Zijn droom spat uiteen in een wrede aanslag door moslimterroristen, die overigens sterk lijkt op de aanslag in een nachtclub op Bali in oktober 2002, die ná het verschijnen van de roman plaatsvond. Ook in dit werk verwijst Houellebecq met een knipoog naar Camus wanneer hij het werk begint met de zin: "Mijn vader is een jaar geleden gestorven." 'De vreemdeling' van Camus begint met: "Vandaag is moeder gestorven."
In september 2010 werd hij van plagiaat beschuldigd vanwege het gebruik van stukken uit onder andere Wikipedia in zijn nieuwe roman La carte et le territoire.[6] Deze nieuwe 'affaire-Houellebecq' werpt de interessante vraag op hoe ver een roman mag gaan in het gebruiken en pasticheren van bestaande teksten zonder bronvermelding (een door Houellebecq - en vele anderen - regelmatig toegepast procedé).
Zijn controversiële maatschappijkritische toekomstroman Soumission, - Frans voor 'onderworpenheid/onderwerping', wat 'islam' ook in het Arabisch betekent - verscheen op 7 januari 2015. Na de Franse presidentsverkiezingen van 2022 wordt de leider van de partij La Fraternité musulmane (De Islamitische broederschap), de ambitieuze Mohammed Ben Abbes, in de tweede ronde verkozen, nadat andere partijen in een poging het Front National van de macht te weren, diens kandidatuur ondersteunden. Frankrijk wordt een islamitische staat die de sharia invoert. De roman beschrijft het leven van de misantropische docent Franse letteren aan de Sorbonne, François (een subtiele verwijzing van Houellebecq naar zichzelf), die een specialist en bewonderaar is van het werk van Joris-Karl Huysmans. Na zijn bekering tot de islam, vindt François opnieuw wat geborgenheid en geluk. In het boek haalt Houellebecq ook scherp uit naar politici zoals François Hollande, die aan zijn tweede ambtstermijn als president bezig is, en François Bayrou die een islamitisch premier wordt.. De Nederlandse vertaling heeft als titel Onderworpen en is verschenen op 12 mei 2015.
Het werk van Houellebecq wordt in het Nederlands vertaald door Martin de Haan.
In 2006 werd zijn roman Elementaire deeltjes verfilmd in het Duits. Eerder verscheen er al een verfilming van zijn debuutroman, De wereld als markt en strijd. Van Platform is in 2004 tevens een toneelstuk gemaakt door Johan Simons.
In 2008 ging de door Houellebecq zelf geregisseerde film La Possibilité d'une île in première. Over Houllebecqs maakproces werd de documentair Derniers Mots gemaakt, waarvoor Iggy Pop de muziek maakte.
In de film uit 2014, Kidnapping of Michel Houellebecq (Frans: L'enlèvement de Michel Houellebecq)[9][10] geregisseerd door Guillaume Nicloux speelt Houellebecq zichzelf. Met de film wil Houellebecq met een vette knipoog een verklaring bieden voor een periode in 2011, toen hij enkele dagen vermist was. In de film wordt hij ontvoerd door 3 amateur kidnappers.
In 2014 verscheen ook de film Near Death Experience, geproduceerd door Benoît Delépine en Gustave Kervern. De film handelt over een werknemer bij een callcenter met een burn-out, gespeeld door Houellebecq. Hij vlucht naar de bergen waar hij een unieke ervaring beleeft.
In 2016 verscheen een film in een nieuwe samenwerking met Iggy Pop, een verfilming van Houllebecqs manifest en oproep tot het maken van kunst Rester Vivant. In To Stay Alive: A Method speelt Houllebecq de mislukte kunstenaar Vincent die een bezoek krijgt van Pop, die overigens een groot bewonderaar van de schrijver is.
Bron: nl.wikipedia.org/wiki/Michel_Houellebecq
Michel Houellebecq ([miʃɛl wɛlˈbɛk]?), pseudoniem van Michel Thomas, (Réunion, 26 februari 1956) is een Frans romancier, dichter, toneelschrijver en filmregisseur.
Zijn vader, een berggids, en moeder, een anesthesiste, interesseerden zich weinig voor de kleine Michel en op zesjarige leeftijd werd hij aan zijn grootmoeder toevertrouwd, die in 1978 overleed. De naam van zijn grootmoeder nam hij later aan als pseudoniem.
In 1980 behaalde hij het diploma van landbouwingenieur en ook trouwde hij in dat jaar. Zijn zoon Etienne werd in 1981 geboren. Er volgde echter een echtscheiding, waarna hij vanwege een depressie meermaals behandeld moest worden in psychiatrische instellingen.
Op twintigjarige leeftijd ontlook zijn literaire interesse en in 1985 kwam de ontmoeting met Michel Bulteau, die hem de mogelijkheid gaf zijn eerste boek te publiceren: een biografie van Howard P. Lovecraft, Contre le monde, contre la vie.
Zijn eerste literaire werk, de novelle Extension du domaine de la lutte, verscheen in 1994.
In 1998 hertrouwde hij met Marie-Pierre Gauthier.
Na de publicatie van een ingekort interview in het tijdschrift Lire en zijn roman Platforme werd Houellebecq voor het gerecht gedaagd door verschillende moslimorganisaties in Frankrijk en de moskeeën van Parijs en Lyon. Deze affaire eindigde voor de auteur in een vrijspraak voor de rechtbank op 17 september 2002. Omdat zijn werk met anti-islamitische elementen net voor de aanslagen op de Twin Towers verscheen, beschouwen veel aanhangers hem als een visionair.
Vanaf 1998 leefde Houellebecq in vrijwillige ballingschap, eerst in Ierland en vanaf 2003 (deels) in Zuid-Spanje, in de buurt van Almeria. Tegenwoordig woont hij weer in Parijs, namelijk in Chinatown. In september 2011 kwam het bericht dat Houellebecq mogelijk vermist zou zijn, nadat hij afspraken in Nederland en België niet was nagekomen. Sinds eind juni 2011 reageerde hij niet meer op e-mails en telefoontjes van zijn uitgever. Diezelfde week dook hij echter alweer op. Als verklaring voor zijn mysterieuze verdwijning zei hij de afspraken te zijn vergeten. L'enlèvement de Michel Houellebecq (film, 2014) is een mockumentary, een komisch drama met een knipoog naar de geruchtenmolen die op gang kwam tijdens de dagen dat hij vermist was.
In zijn oeuvre beschrijft hij het bankroet van de libertijnse westerse maatschappij die de individuele vrijheid als ultieme maatstaf aanneemt en ontspoort in een koude, egoïstische samenleving waarin onder andere new age, vrije liefde, abortus, euthanasie en zelfmoord alomtegenwoordige en gebanaliseerde verschijnselen worden. Niet alleen diverse linkse groeperingen en feministen hebben zijn werk dan ook met verontwaardiging ontvangen, maar ook reisorganisaties hebben aanstoot aan zijn werk genomen. Ondanks de kritiek van het merendeel van de gevestigde media, blijkt zijn werk echter uitermate populair in Frankrijk en daarbuiten. Zo werd zijn roman Les Particules élémentaires (1998, Elementaire deeltjes), reeds in ongeveer 25 talen vertaald. Velen zien hierin een bewijs dat een groeiend deel van de generaties die te jong zijn om mei '68 bewust meegemaakt te hebben, sympathiseert met zijn analyse van de huidige samenleving.
Volgens Houellebecq zou de hedendaagse roman uiteenlopende aspecten van de menselijke ervaring moeten bevatten, van zuivere emoties tot filosofische reflecties en theoretische uiteenzettingen.
In zijn eerste boek, Extension du domaine de la lutte (1994, De wereld als markt en strijd), neemt hij de consumptiemaatschappij op de korrel. Seksuele begeerte en frustratie zaaien haat en verdriet onder geatomiseerde individuen. Dat het hier deels om een reactie op het existentialistische vrijheidsdenken gaat, blijkt uit een dubbele verwijzing naar Camus: een poging tot moord op een strand (vgl. Camus, L'Étranger) mislukt jammerlijk en een van de hoofdpersonen komt om in een auto-ongeluk.
In Les Particules élémentaires (1998, Elementaire deeltjes) noemt hij man en paard: de hippies en de activisten van mei '68 hebben de oude waardenstelsels opgeblazen zonder er iets voor in de plaats te stellen; integendeel, ze zijn opgegaan in de kapitalistische consumptiemaatschappij die ze grotendeels zelf vormgegeven hebben, zich troostend met de zweverij van de New Age. De levenswegen beschreven in deze roman zijn exemplarisch voor het bankroet van de liberale westerse samenleving. Deze roman, vooral gestoeld op de stijl van Aldous Huxley, veroorzaakte daarom vooral in kringen van klassiek links verwarring en woede.
Een cynisch antwoord op de liefdeloosheid geeft Plateforme (2001, Platform), waarin de hoofdpersoon eindelijk liefde vindt in een seksueel bevredigende relatie, en een reisbureau opzet voor sekstoerisme. Zijn droom spat uiteen in een wrede aanslag door moslimterroristen, die overigens sterk lijkt op de aanslag in een nachtclub op Bali in oktober 2002, die ná het verschijnen van de roman plaatsvond. Ook in dit werk verwijst Houellebecq met een knipoog naar Camus wanneer hij het werk begint met de zin: "Mijn vader is een jaar geleden gestorven." 'De vreemdeling' van Camus begint met: "Vandaag is moeder gestorven."
In september 2010 werd hij van plagiaat beschuldigd vanwege het gebruik van stukken uit onder andere Wikipedia in zijn nieuwe roman La carte et le territoire.[6] Deze nieuwe 'affaire-Houellebecq' werpt de interessante vraag op hoe ver een roman mag gaan in het gebruiken en pasticheren van bestaande teksten zonder bronvermelding (een door Houellebecq - en vele anderen - regelmatig toegepast procedé).
Zijn controversiële maatschappijkritische toekomstroman Soumission, - Frans voor 'onderworpenheid/onderwerping', wat 'islam' ook in het Arabisch betekent - verscheen op 7 januari 2015. Na de Franse presidentsverkiezingen van 2022 wordt de leider van de partij La Fraternité musulmane (De Islamitische broederschap), de ambitieuze Mohammed Ben Abbes, in de tweede ronde verkozen, nadat andere partijen in een poging het Front National van de macht te weren, diens kandidatuur ondersteunden. Frankrijk wordt een islamitische staat die de sharia invoert. De roman beschrijft het leven van de misantropische docent Franse letteren aan de Sorbonne, François (een subtiele verwijzing van Houellebecq naar zichzelf), die een specialist en bewonderaar is van het werk van Joris-Karl Huysmans. Na zijn bekering tot de islam, vindt François opnieuw wat geborgenheid en geluk. In het boek haalt Houellebecq ook scherp uit naar politici zoals François Hollande, die aan zijn tweede ambtstermijn als president bezig is, en François Bayrou die een islamitisch premier wordt.. De Nederlandse vertaling heeft als titel Onderworpen en is verschenen op 12 mei 2015.
Het werk van Houellebecq wordt in het Nederlands vertaald door Martin de Haan.
In 2006 werd zijn roman Elementaire deeltjes verfilmd in het Duits. Eerder verscheen er al een verfilming van zijn debuutroman, De wereld als markt en strijd. Van Platform is in 2004 tevens een toneelstuk gemaakt door Johan Simons.
In 2008 ging de door Houellebecq zelf geregisseerde film La Possibilité d'une île in première. Over Houllebecqs maakproces werd de documentair Derniers Mots gemaakt, waarvoor Iggy Pop de muziek maakte.
In de film uit 2014, Kidnapping of Michel Houellebecq (Frans: L'enlèvement de Michel Houellebecq)[9][10] geregisseerd door Guillaume Nicloux speelt Houellebecq zichzelf. Met de film wil Houellebecq met een vette knipoog een verklaring bieden voor een periode in 2011, toen hij enkele dagen vermist was. In de film wordt hij ontvoerd door 3 amateur kidnappers.
In 2014 verscheen ook de film Near Death Experience, geproduceerd door Benoît Delépine en Gustave Kervern. De film handelt over een werknemer bij een callcenter met een burn-out, gespeeld door Houellebecq. Hij vlucht naar de bergen waar hij een unieke ervaring beleeft.
In 2016 verscheen een film in een nieuwe samenwerking met Iggy Pop, een verfilming van Houllebecqs manifest en oproep tot het maken van kunst Rester Vivant. In To Stay Alive: A Method speelt Houllebecq de mislukte kunstenaar Vincent die een bezoek krijgt van Pop, die overigens een groot bewonderaar van de schrijver is.
Bron: nl.wikipedia.org/wiki/Michel_Houellebecq
Michel Houellebecq heeft een Wikipedia pagina! Klik hier om naar Wikipedia te gaan.
Michel Houellebecq - Wikipedia
Michel Houellebecq - Wikipedia
Michel Houellebecq heeft een eigen website! Klik hier om naar de website te gaan.
