A.J. De Jonge - De Eper Canon

ISBN
   

Soort boek
Hardcover

<p>Dit jaar bestaat de Rotary Club Epe zestig jaar, want op 24 september 1947 werd deze servicecelub opgericht, Een kenmerk van iedere rotaryclub is, dat die een bijdrage wil leveren aan de lokale gemeenschap; service dus. Dat heeft de RC-Epe ook vrijwel ieder jaar gedaan, vaak door mee te werken ecn lokaal initiatief of project van de grond te tillen. Vanwege het zestigjarig bestaan meende de serviceclub nog iets extra's te moeten doen. lets waar iedere inwoner van de gemeente Epe profijt van zou kunnen hebben. En al brainstormend kwamen de circa 55 leden van de RC-Epe op de volgende gedachten: Als je woont in de gemeente Epe, ervaar je deze leefomgeving vaak als heel vanzel sprekend. Maar hoezo, vanzel sprekend? </p> <p>Epe bestaat toch al heel lang en Epe (zoals wij het nu kennen) is toch niet uit de lucht komen vallen? </p> <p>Anders gezegd: tussen het jaar nul en nu moet er toch wel het een en ander zijn gebeurd, waardoor alles is zoals het tegenwoordig is?! </p> <p>Inderdaad, Epe kent een zeer lange geschiedenis en eigenlijk zou iedere inwoner van Epe, Emst, Oene en Vaassen de belangrijkste momenten uit die eeuwenlange geschiedenis moeten kennen. </p> <p>Zo ontstond de idee om voor Epe een canon op te stellen: een kernachtige samenvatting van de geschiedenis van de gemeente Epe. Met als achterliggend idee: Wat iedere inwoner van Epe moet weten van de geschiedenis van zijn streek. </p> <p>Nu is het hebben van een idee ??n, maar hoe en met wie geef je dat handen en voeten? Wel, wat een geluk dat Epe een actieve historische vereniging kent: Ampt Epe! Ook deze vereniging liep warm voor het opstellen van de Eper Canon en stelde haar historische kennis, archiefmateriaal ?n deskundige schrijvers ter beschikking. Met als gevolg een uiterst constructieve en enthousiaste samenwerking tussen Ampt Epe en de RC-Epe, waardoor in een tijdsbestek van tien maanden dit fraaie en duurzaam uitgevoerde boek ontstond. </p> <p> </p> <p> </p> <p>De eerste bewoners </p> <p>De oudste geschiedenis van onze regio is slechts terug te vinden in de bodem. Archeologen hebben dat verleden blootgelegd. Waar gaat het om? Grafheuvels, oude wegen, ijzerkuilen, urnenvelden, akkers, enzovoorts. Deze objecten worden thans als archeologische monumenten bewaard. Deze periode wordt de prehistorie genoemd. Het is niet toevallig dat de oudste archeologische monumenten in het zuiden en oosten van ? Nederland zijn te vinden, want de overige delen van ons land waren redelijk ontoegankelijk door het vele water en de moerassen. </p> <p>Omstreeks 2700 voor Chr. woonde in onze omgeving het Trechtbekervolk, genoemd naar de trechtervormige hals van de (stenen) bekers die zij maakten. Sporen van hun activiteiten zijn zowel in Gortel als in Niersen gevonden. Aangenomen wordt dat zij behalve jagen ook bescheiden aan landbouw deden om aan voedsel te komen. Toch was het nog echt een trekkersvolk dat zich, nadat een stuk grond was uitgeput, verplaatste naar | een andere plek. Hun opvolgers (2400 voor Chr.) waren bewoners van de Standvoetbef kercultuur, die hun doden begroeven in kunstmatig opgeworpen heuvels. De bewaard gebleven exemplaren zijn de belangrijkste overblijfselen van hun cultuur. Meer dan | duizend zijn er te vinden op de Veluwe, waarvan een aantal aan de huidige Elburgerweg. Naast aardewerk kwamen ook hamers, messen en bijlen uit de grond tevoorschijn. Na ? hen volgde de Klokbekercultuur (2200 voor Chr.), die enkele prachtige bekers naliet. Evenals hun voorgangers begroeven zij de overledenen in grafheuvels. Het was gebruikelijk om de dode in een hurkhouding te leggen met het gezicht naar het noorden of zuiden, afhankelijk van de sekse. Tevens gaf men de dode voeding en gebruiksvoorwerpen mee voor in het hiernamaals. </p> <p>De genoemde volken leefden in het zogenaamde steentijdperk. Hun nazaten verwierven de kennis om brons te gebruiken, waaraan hun tijdperk (1700-700 voor Chr.) zijn naam dankt. Uit die periode zijn op diverse plekken urnenvelden en voorwerpen gevonden, zoals een bijl in Tongeren en een bijzondere ?wigge' (kokerbijl) in Epe. </p> <p>Na de bronstijd kwam de ijzertijd waarvan de belangrijkste overblijfselen de zogenaamde Celtic Fields (vanaf circa 400 voor Chr.) zijn, voornamelijk te vinden aan de Gortelseweg tussen Vaassen en Gortel. De naamgeving heeft niets met de Kelten van </p> <p> </p>