Biografie
Arnold Karskens
Over Arnold Karskens
Arnold Karskens (Beemster, 19 augustus 1954) is een Nederlands oorlogsverslaggever en onderzoeksjournalist.
Karskens volgde een opleiding voor journalist aan de School voor Journalistiek in Utrecht. Hij werkte vijftien jaar freelance en was van 1995 tot 2008 in deeltijd in dienst bij Nieuwe Revu. Tussen april 2008 en maart 2012 werkte Karskens voor het gratis dagblad De Pers. Tussen 2013 en 2015 werkte hij als verslaggever en columnist voor ThePostOnline en ThePostOnline Magazine. Momenteel onderhoudt hij de website TheKarskensTimes
Hij begon zijn carrière in 1981 met een bezoek aan guerrillero's van het Ejército Revolucionario del Pueblo (ERP, Revolutionair Leger van het Volk) in El Salvador. Sindsdien bezocht hij zo'n dertig verschillende conflictzones. In 2008 werkt hij in de oorlogsgebieden van Irak en Afghanistan, en vooral Uruzgan. Hij staat erop als onafhankelijk journalist te werk te gaan en niet als embedded journalist. Hij werkte mee aan tv- en radioprogramma's van onder andere de RVU, VARA, BNR, VPRO, WNL, PowNed en NOS, en actualiteitenrubrieken als EénVandaag en VRT-journaal. Regelmatig was en is hij tafelgast bij praatprogramma's als Pauw & Witteman, Knevel & Van den Brink en Pauw.
Karskens verzamelde veel informatie over de wegens oorlogsmisdaden veroordeelde Frans van Anraat en de daarvan verdachte Guus Kouwenhoven. Hij is tevens voorzitter van de Stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden die met name de voortvluchtige Nederlandse nazi en oorlogsmisdadiger Klaas Carel Faber achter de tralies probeerde te krijgen. Hij hielp om medeklager en nabestaande Theun de Groot te laten deelnemen aan het proces tegen Nederlandse SS'er en Aktion Silbertanne-deelnemer Heinrich Boere in 2009-2010. Over de jacht op Faber schreef hij het boek De Beestmensch (2012). Sinds 2015 houdt hij een lijst bij van tien Nederlandse oorlogsmisdadigers uit de Tweede Wereldoorlog die mogelijk hun straf nog niet hebben ondergaan.
In een interview in 1996 vertelde Karskens, afkomstig uit een verzetsfamilie, bij de verschijning van zijn boek Berichten van het front dat hij als kind gefascineerd raakte door verhalen van de grote mensen over 'de oorlog': over bezetting, overvallen en schietpartijen. Zoekend naar "het verband tussen die afgeluisterde puzzelstukjes" werd hij uiteindelijk oorlogsverslaggever, een van de weinigen in Nederland.
In de nacht van zaterdag 6 op zondag 7 november 2010 werd Arnold Karskens opgepakt op het Noordstation van Brussel op verdenking van het verstoren van de openbare orde. Hij was op dat moment bezig met een reportage over illegalen, toen de politie het treinstation wilde afsluiten. Volgens zijn eigen verklaring in dagblad De Standaard was zijn arrestatie een voorwendsel van de kant van de politie om een door hem gemaakte foto van hardhandig optreden van de Brusselse politie te wissen. In september 2015 voer hij in een boot met Iraanse asielzoekers tussen Turkije en Griekenland, waar hij werd gearresteerd wegens illegale grensoverschrijding. Karskens is een notoire tegenstander van grootschalige Nederlandse militaire missies in landen als Irak, Mali en Afghanistan. Hij meent dat buitenlandse militaire inmenging niet bijdraagt tot langdurige vrede. Over de Nederlandse politietrainingsmissie in Kunduz in Afghanistan uitte hij zich zeer kritisch tijdens een hoorzitting op 24 januari 2011 in de Tweede Kamer.
Karskens schreeuwde op 16 april 2012 'plagiaat' bij de uitreiking van de Tegel voor Onderzoeksjournalistiek aan Natalie Righton, verslaggeefster van dagblad De Volkskrant in Kaboel. Hij stelde dat zij de inhoud van een artikel dat zij schreef over het bedrag dat de opleiding van een Afghaans politieman door Nederlandse trainers zou kosten van hem had gepikt.
Aan Karskens werd op 21 september 2008, de Internationale Dag van de Vrede, de ereprijs “Journalist voor de Vrede” voor 2008 toegekend door het Humanistisch Vredesberaad.
Het juryrapport vermeldde onder meer: "Van bijzonder belang is dat hij in de Nederlandse verslaggeving aangaande de kritieke oorlogszones Irak en Afghanistan een waardevol tegenwicht biedt tegen de helaas nog zeer gangbare benadering waarbij oorlogsgebieden primair door de westerse bril bezien worden. Als een van de weinigen herinnert hij ons er consequent aan dat in een oorlogsgebied elke om het leven gebrachte inwoner van dat gebied niet minder tragisch is dan een gesneuvelde Nederlander of Amerikaan. Zo belicht hij de voedingsbodem voor de verbittering tegen het Westen in een groot deel van de islamitische wereld."
Op 10 december 2008, de Dag van de Rechten van de Mens, kreeg Karskens de Clara Meijer-Wichmann Penning, een mensenrechtenonderscheiding die jaarlijks wordt uitgereikt door de Liga voor de Rechten van de Mens en J'accuse. Karskens kreeg deze onderscheiding omdat hij een onafhankelijk beeld heeft geschetst van de oorlog in Afghanistan, waarbij de aandacht die hij heeft gevraagd en gekregen voor de Afghaanse burgerslachtoffers essentieel is voor de erkenning van hun mensenrechten, aldus de beide organisaties.
Op 16 maart 2013 ontving Karskens ter gelegenheid van de 25ste verjaardag van de chemische aanval op de Koerdische stad Halabja een plaquette van het ministerie van ANFAL van de Koerdische Regionale Regering en een oorkonde van de bewoners van de getroffen stad als dank voor zijn inzet bij het speuren en berechten van de belangrijkste leverancier van de grondstoffen voor het dodelijke gifgas, Frans van Anraat.
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Arnold_Karskens
Arnold Karskens (Beemster, 19 augustus 1954) is een Nederlands oorlogsverslaggever en onderzoeksjournalist.
Karskens volgde een opleiding voor journalist aan de School voor Journalistiek in Utrecht. Hij werkte vijftien jaar freelance en was van 1995 tot 2008 in deeltijd in dienst bij Nieuwe Revu. Tussen april 2008 en maart 2012 werkte Karskens voor het gratis dagblad De Pers. Tussen 2013 en 2015 werkte hij als verslaggever en columnist voor ThePostOnline en ThePostOnline Magazine. Momenteel onderhoudt hij de website TheKarskensTimes
Hij begon zijn carrière in 1981 met een bezoek aan guerrillero's van het Ejército Revolucionario del Pueblo (ERP, Revolutionair Leger van het Volk) in El Salvador. Sindsdien bezocht hij zo'n dertig verschillende conflictzones. In 2008 werkt hij in de oorlogsgebieden van Irak en Afghanistan, en vooral Uruzgan. Hij staat erop als onafhankelijk journalist te werk te gaan en niet als embedded journalist. Hij werkte mee aan tv- en radioprogramma's van onder andere de RVU, VARA, BNR, VPRO, WNL, PowNed en NOS, en actualiteitenrubrieken als EénVandaag en VRT-journaal. Regelmatig was en is hij tafelgast bij praatprogramma's als Pauw & Witteman, Knevel & Van den Brink en Pauw.
Karskens verzamelde veel informatie over de wegens oorlogsmisdaden veroordeelde Frans van Anraat en de daarvan verdachte Guus Kouwenhoven. Hij is tevens voorzitter van de Stichting Onderzoek Oorlogsmisdaden die met name de voortvluchtige Nederlandse nazi en oorlogsmisdadiger Klaas Carel Faber achter de tralies probeerde te krijgen. Hij hielp om medeklager en nabestaande Theun de Groot te laten deelnemen aan het proces tegen Nederlandse SS'er en Aktion Silbertanne-deelnemer Heinrich Boere in 2009-2010. Over de jacht op Faber schreef hij het boek De Beestmensch (2012). Sinds 2015 houdt hij een lijst bij van tien Nederlandse oorlogsmisdadigers uit de Tweede Wereldoorlog die mogelijk hun straf nog niet hebben ondergaan.
In een interview in 1996 vertelde Karskens, afkomstig uit een verzetsfamilie, bij de verschijning van zijn boek Berichten van het front dat hij als kind gefascineerd raakte door verhalen van de grote mensen over 'de oorlog': over bezetting, overvallen en schietpartijen. Zoekend naar "het verband tussen die afgeluisterde puzzelstukjes" werd hij uiteindelijk oorlogsverslaggever, een van de weinigen in Nederland.
In de nacht van zaterdag 6 op zondag 7 november 2010 werd Arnold Karskens opgepakt op het Noordstation van Brussel op verdenking van het verstoren van de openbare orde. Hij was op dat moment bezig met een reportage over illegalen, toen de politie het treinstation wilde afsluiten. Volgens zijn eigen verklaring in dagblad De Standaard was zijn arrestatie een voorwendsel van de kant van de politie om een door hem gemaakte foto van hardhandig optreden van de Brusselse politie te wissen. In september 2015 voer hij in een boot met Iraanse asielzoekers tussen Turkije en Griekenland, waar hij werd gearresteerd wegens illegale grensoverschrijding. Karskens is een notoire tegenstander van grootschalige Nederlandse militaire missies in landen als Irak, Mali en Afghanistan. Hij meent dat buitenlandse militaire inmenging niet bijdraagt tot langdurige vrede. Over de Nederlandse politietrainingsmissie in Kunduz in Afghanistan uitte hij zich zeer kritisch tijdens een hoorzitting op 24 januari 2011 in de Tweede Kamer.
Karskens schreeuwde op 16 april 2012 'plagiaat' bij de uitreiking van de Tegel voor Onderzoeksjournalistiek aan Natalie Righton, verslaggeefster van dagblad De Volkskrant in Kaboel. Hij stelde dat zij de inhoud van een artikel dat zij schreef over het bedrag dat de opleiding van een Afghaans politieman door Nederlandse trainers zou kosten van hem had gepikt.
Aan Karskens werd op 21 september 2008, de Internationale Dag van de Vrede, de ereprijs “Journalist voor de Vrede” voor 2008 toegekend door het Humanistisch Vredesberaad.
Het juryrapport vermeldde onder meer: "Van bijzonder belang is dat hij in de Nederlandse verslaggeving aangaande de kritieke oorlogszones Irak en Afghanistan een waardevol tegenwicht biedt tegen de helaas nog zeer gangbare benadering waarbij oorlogsgebieden primair door de westerse bril bezien worden. Als een van de weinigen herinnert hij ons er consequent aan dat in een oorlogsgebied elke om het leven gebrachte inwoner van dat gebied niet minder tragisch is dan een gesneuvelde Nederlander of Amerikaan. Zo belicht hij de voedingsbodem voor de verbittering tegen het Westen in een groot deel van de islamitische wereld."
Op 10 december 2008, de Dag van de Rechten van de Mens, kreeg Karskens de Clara Meijer-Wichmann Penning, een mensenrechtenonderscheiding die jaarlijks wordt uitgereikt door de Liga voor de Rechten van de Mens en J'accuse. Karskens kreeg deze onderscheiding omdat hij een onafhankelijk beeld heeft geschetst van de oorlog in Afghanistan, waarbij de aandacht die hij heeft gevraagd en gekregen voor de Afghaanse burgerslachtoffers essentieel is voor de erkenning van hun mensenrechten, aldus de beide organisaties.
Op 16 maart 2013 ontving Karskens ter gelegenheid van de 25ste verjaardag van de chemische aanval op de Koerdische stad Halabja een plaquette van het ministerie van ANFAL van de Koerdische Regionale Regering en een oorkonde van de bewoners van de getroffen stad als dank voor zijn inzet bij het speuren en berechten van de belangrijkste leverancier van de grondstoffen voor het dodelijke gifgas, Frans van Anraat.
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Arnold_Karskens
Arnold Karskens heeft een Wikipedia pagina! Klik hier om naar Wikipedia te gaan.
Arnold Karskens - Wikipedia
Arnold Karskens - Wikipedia
Arnold Karskens heeft een eigen website! Klik hier om naar de website te gaan.
