Chris Keulemans - Srebrenica & Pax 1995 - 2020

ISBN
   

Soort boek
Hardcover

<p> </p> <p> De eerste contacten met vertegenwoordigers van het IKV in Tuzla in 4995 waren voor ons bijzonder belangrijk. We verkeerden toen in een hopeloze situatie. We geloofden dat onze dierbaarste familieleden nog in leven waren en we probeerden ons te organiseren, maar dat kon niet zonder een sterke ondersteuning van buitenaf. En die onvoorwaardelijke support kregen we van het IKV. Net zoals ze onze campagne voor waarheid en gerechtigheid tot op de dag van vandaag ondersteunen. Deze samenwerking is uitgegroeid tot een mooie en onbreekbare vriendschap. Al die jaren waren de mensen van IKV en PAX met ons. Ook op de momenten die voor ons het moeilijkst waren: de begrafenissen, de herdenkingen, de rechtszaken, de stille profesten. We zijn dankbaar voor alles wat deze organisatie heeft gedaan en nog steeds doet voor ons, overlevenden, voor onze vereniging en voor het Srebrenica-Potoëari Memorial Center, dat voor ons een heilige plek is. </p> <p> Vereniging Vrouwen van Srebrenica </p> <p> Bovenal een eerbetoon </p> <p> Ik herinner me die julidagen van 1995 heel goed. Ik liep te ijsberen door de kamer en schreeuwde tegen de TV, terwijl de UN safe area Srebrenica viel en de genocide een aanvang nam. Mijn vrouw moest me tot rust manen, onze twee kleine kinderen schrokken van mijn gedrag. We hadden als IKV gelobbyd voor Nederlandse deelname aan de VN-missie in Bosnië, maar het ging nu verschrikkelijk fout in Srebrenica. De gevoelens van onmacht en verslagenheid waren ook bij ons groot. </p> <p> Het kon niet anders, we moesten ons buigen over vormen van betekenisvolle solidariteit met de slachtoffers van de genocide van Srebrenica. Toen, vijfentwintig jaar geleden, kon ik evenwel niet vermoeden dat ons Srebrenicawerk zo omvangrijk zou worden, met zoveel sporen en activiteiten, in BosniëHerzegovina en in Nederland. Met zoveel onvermijdelijke spanning ook, vanwege de verschillende perspectieven. En omdat alle inzet op waarheid en gerechtigheid niet wegnam dat de mensen die vermoord zijn nooit meer terugkomen. </p> <p> Chris Keulemans is er glansrijk in geslaagd in dit boek alle hoofdlijnen te belichten, mede op basis van veel interviews met directbetrokkenen. De momenten van vertwijfeling, frustratie en schaamte naast de momenten van dankbaarheid, hoop en soms zelfs trots. Het is een boek over het werk van PAX, maar ik hoop zeer dat het vooral leest als een blijk van waardering aan allen die met ons hebben opgetrokken in die kwart eeuw. En bovenal is het een eerbetoon aan de veerkracht en het activisme van de overlevenden en nabestaanden. Opdat we Srebrenica, opdat we hen niet vergeten! </p> <p> Dion van den Berg, </p> <p> Teamleider Europa van PAX </p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p> </p>