Andrei Komorowski - Nachtmerrie Zonder Einde

ISBN
   

Soort boek
Hardcover

<p> Het geval Katyn is<br />bekend : daar werden<br />15.000 Poolse officieren, de elite van het<br />Poolse leger en een<br />belangrijk deel dus<br />van de Poolse intelligentsia, door de Sovjets vermoord.<br />Na de oorlog werd natuurlijk alles<br />op de « nazi's » geschoven : Rijksdagbrand, Guernica, en ook Katyn.<br />Maar op het proces In Nurenberg,<br />waar de Sovjetaanklager het lef<br />had de zaak te berde te brengen,<br />werd algauw na getuigenverhoor<br />de kwestie begraven : het was de<br />stilzwijgende erkenning van de<br />schuld van diegenen die daar als<br />rechter fungeerden I<br />Over het geval Katyn zijn er<br />weinig getuigen. Wie van Sovjetzijde eraan deelnam, zweeg of<br />werd tot zwijgen gebracht. Het<br />rapport dat tijdens de oorlog door<br />een internationale onderzoekskommissie was opgesteld, werd<br />afgewezen, maar een gewezen<br />krijgsgevangen Amerikaanse luitenant-kolonel, John H. van Fliet<br />die bij de groep geallieerde krijgsgevangenen behoorde die de Duitsers als getuigen naar Katyn hadden gebracht, verklaarde direkt na<br />zijn vrijlating : « Ik haat de Duitsers<br />maar ik moet toegeven dat zij de<br />waarheid spraken.» Deze verklaring werd door de Amerikaanse<br />diensten tot «geheim» verklaard en<br />mocht derhalve niet gepubliceerd<br />worden, om de Sovjets niet te mishagen. Nadien nam een onderzoekskommlssie de hele kwestie<br />weer op en publiceerde in februari<br />1953 een rapport van 2362 bladzijden, waarin de schuld van de<br />Sovjets aan de moordpartij duidelijk bewezen wordt. Het rapport<br />werd aan alle VN-vertegenwoordigers overgemaakt — maar die<br />zwegen ; evenals de rest van de<br />wereld zweeg. Alleen de ideologische bondgenoten van de Katynmoordenaars bleven ononderbroken schreeuwen over de misdaden<br />der anderen — om die van hun<br />geestelijke vaders en broeders te<br />laten vergeten.<br />Eén getuige zweeg niet: een<br />Pools officier, die als bij mirakel<br />aan de slachting kon ontsnappen<br />en doorheen Polen, Slowakije en<br />Oostenrijk naar Zwitserland kon<br />geraken ; van waaruit hij eerst in<br />Engeland, daarna in de V.S. belandde. Na een langdurige verpleging herstelde hij van de<br />fysische en psychische instorting,<br />maar zijn leven bleef bedreigd: nog<br />in de V.S. werd gepoogd hem te<br />ontvoeren, hoewel hij onder allerlei<br />pseudoniemen had geleefd. Hij<br />schreef het verhaal van zijn oorlogs- en naoorlogswedervaren :<br />vanaf de intocht van de Russen<br />tot hun laatste moordpoging op<br />de auteur door twee Sovjetagenten<br />in de Verenigde Staten.<br />Het is een gruwelijk boek : de<br />hele oorlogsgruwel, de koude terreur van een regime dat gebouwd<br />is op dertig miljoen lijken van het<br />Stalinregime spreekt uit dit relaas;<br />heel de terreur die nog voortgezet<br />wordt ten huidigen dage, in de<br />Goelags van Noordpool tot Kamsjatka, én heel de menselijke<br />ellende en de tragiek en de angst<br />van de bestendig-vervolgde. Maar<br />in zijn gruwelijkheid is dit boek<br />een aanklacht: tegen al diegenen<br />die hier aan luidkeelse « Vergangenheitsbewaltiging» en maatschappijkritiek doen maar zich als<br />de gangmakers en suppoosten<br />ontpoppen van een ideologie waarvan Katyn slechts één der vele<br />misdaden is... Een reeks misdaden<br />tegen volkeren en mensen, die nu<br />nog dag aan dag wordt voortgezet:<br />de moord op Litauwse katolieken,<br />het neerschieten van Oostduitse<br />vluchtelingen, het neerkogelen van<br />stakende arbeiders in Roemenië.<br />Dingen die gisteren gebeurden en<br />vandaag herhaald worden. Als epiloog schrijft de auteur deze zin :<br />« Het had ook erger kunnen zijn.<br />We hadden ook Russen kunnen<br />zijn...» </p>