Doeschka Meijsing - Beer En Jager

Amsterdam, Em. Querido's Uitgeverij, 1987. slappe kaft met flappen 21x12. 1e druk. 78 blz. Beer en Jager zijn tegelijk reëel en sprookjesachtig. Beer is een echte beer, hij loopt op vier poten en houdt een winterslaap, maar hij heeft menselijke gevoelens en, zij het in veel bescheidener mate, menselijke gedachten. Ook Jager lijkt eerder een gevoels- dan een verstandstype te zijn: in theorie weet hij wel waarom hij op de wereld is, om Beer te schieten natuurlijk, maar waarom hij daartoe maar steeds niet overgaat, zelfs nog niet als hij er ten slotte de formele opdracht voor krijgt, en waarom Beer hem niet dooddrukt als die daar de kans voor krijgt, wat toch voor de hand zou liggen bij een beer, dat dringt eigenlijk niet tot hem door. Tot Beer ook niet trouwens, en tot de lezer maar langzamerhand..

ISBN
   

Soort boek
geplastificeerde hardcover

Conditieredelijk [ex-bibliotheekboek; binding + inhoud goed, al zijn de pagina's wel wat verkleurd]Aantal pagina`s78Uitgavejaar1987Uitgegeven doorEm. Querido's Uitgeverij B.V.Kaftgeplastificeerde hardcoverISBN9021475065Code [intern]ZOL3 Beschrijving boekVanaf 13 jaar.Met tekeningen van Jan Jutte.In zijn dankwoord bij de aanvaarding van de Constantijn Huygensprijs 1986 vroeg Gerrit Krol zich af, waarom wij het herlezen van boeken beschouwen als iets kinderlijks, als iets dat bij het volwassen worden eens en voor al ophoudt. Zou het misschien aan het soort boeken liggen dat volwassenen lezen? Zo ja, dan maakt Doeschka Meijsings boek met [samenhangende] verhalen over Beer en Jager een goede kans een uitzondering te gaan vormen. Het is bij uitstek een boek om opnieuw te lezen; tot opnieuw lezen wel te verstaan om dezelfde reden waarom een kind een boek herleest, maar dan een kind met volwassen gevoelens.Beer en Jager zijn tegelijk reëel en sprookjesachtig. Beer is een echte beer, hij loopt op vier poten en houdt een winterslaap, maar hij heeft menselijke gevoelens en, zij het in veel bescheidener mate, menselijke gedachten. Ook Jager lijkt eerder een gevoels- dan een verstandstype te zijn: in theorie weet hij wel waarom hij op de wereld is, om Beer te schieten namelijk, maar waarom hij daartoe maar steeds niet overgaat, zelfs nog niet als hij er ten slotte de formele opdracht voor krijgt, en waarom Beer hem niet dooddrukt als die daar de kans voor krijgt, wat toch voor de hand zou liggen bij een beer, dat dringt eigenlijk niet tot hem door. Tot Beer ook niet trouwens, en tot de lezer maar langzamerhand.De sfeer waarin het gevoel van op elkaar aangewezen zijn de hele scala doorloopt van het elkaar naar het leven staan tot het niet buiten elkaar kunnen, maakt Beer en Jager ontroerend en overgetelijk, en noodt tot vele malen herlezen, net als vroeger.

Querido, 1987. Met opdrachtje; en gesigneerd door de auteur.