Meder - Vertelcultuur In Waterland

ISBN
   

Soort boek
Paperback

In het Nederlandse volksverhaal-onderzoek mag Cornelis Bakker (1863-1933) met recht onze eerste echte veldwerker heten. Hij tekende sprookjes, sagen, grappige vertellingen en persoonlijke verhalen 'uit de volksmond' op. Bakker deed dit in zijn hoedanigheid van plattelandsarts in de gemeente Broek in Waterland en omgeving. De vertellers die hij interviewde waren zijn patiënten, doorgaans melkveehouders, boerenknechten en vissers. Bij deze eenvoudige lieden werd de verhaaltraditie geacht in zijn zuiverste vorm bewaard te zijn gebleven. In de periode 1898-1916 heeft Bakker ruim 500 verhalen opgetekend. Tijdens het vertellen maakte hij korte notities, die hij liefst dezelfde avond nog uitwerkte in de stijl zoals hij de verhalen gehoord had – soms ook in het dialect van Waterland. Hij noteerde de thans nog bekende sprookjes over Ali Baba en over Tafeltje Dekje, maar hij heeft ook de nodige sprookjes vastgelegd die tegenwoordig uit de mondelinge overlevering verdwenen zijn. De sagen die hij hoorde, gingen veelvuldig over heksen en tovenaars, over klopgeesten en spookdieren. Wat de komische vertellingen betreft, tekende Bakker zowel de traditionele grappige sprookjes als de meer moderne moppen op. In Vertelcultuur in Waterland worden de volksverhalen uit de collectie Bakker gepubliceerd. Aan de teksteditie gaat een studie vooraf naar de persoon van de verzamelaar, de vertellers en hun repertoires, en de Waterlandse vertelschat als geheel. Dit alles ingebed in de cultuurhistorische context van Waterland rond 1900.