Ivo Michiels - Daar Komen Scherven Van

ISBN
   

Soort boek
Softcover

Eén is een jongeman: hij zit in zijn hoekje van het schildersatelier. In zijn hand het potlood van de journalist, in zijn hoofd de hommage-beelden van de bentgenoot: verfstreek en kreet ineen. Een samen zoeken naar een bevrijding van tradities, clichés, blokkades, naar een nulpunt, naar de essentie van de kunst. Dat is deel I: de tekst die schilderwerk wordt.<br /><br />Twee: straks belichamen acteurs de stemmen die dit werk bevolken. Op het lijf geschreven is deze schitterende beurtzang, deze koorzang van bewondering, van de namen, van de belegering, van de herinnering. Van de tederheid ook. En van de liefde en het bedrijven van de liefde in het aangezicht van de dood, ja: aan de dood voorbij! Van de scherven van beelden die opgeslagen liggen in de kelders van het geheugen worden nieuwe beelden gemaakt. Dat is deel II. Het werd onder de titel Scherven uitgevoerd als muziektheaterwerk door Theatergroep Hollandia en muziekgroep LOOS.<br /><br />Drie is de verteller aan zijn schrijftafel. Hij buigt zich over zijn herinneringen. Hij legt zich niet neer bij het geschrevene, hij maakt van de beelden nieuwe scherven en weer nieuwe beelden, onophoudelijk. 'Zo blijft het woord aan het woord.' Dat is deel III: steeds openhartiger zich blootgeven.<br /><br />Te zamen vormen zij boek zeven van de romancyclus Journal brut. Verscholen in de plooien van dit boek zit een estafettestokje: want wat is dit anders dan een opwindende aaneenschakeling van ontmoetingen, botsingen, versmeltingen. Roman? Een compositie veeleer, een partituur, een fonkelend feest van klank en kleur. Luister. Luister.<br /><br />Lex Bohlmeijer<br /><br />Kort na het verschijnen van Schildwacht schuldwacht, boek zes uit de cyclus 'Journal brut', werd Ivo Michiels bekroond met de Driejaarlijkse Prijs van de Vlaamse Gemeenschap ter Bekroning van een Schrijversloopbaan.<br /><br />Over scherven:<br />'...Michiels wonderschone fragmentatiebom...' de Volkskrant<br />'...Een indringende aubade aan de dood.' De Telegraaf<br />'...sterke tekst...' Het Parool