
Corien Oranje
Over Corien Oranje
Geboren 10-5-1963. Kijk, dit uiterst schattige kind is Corien Oranje. Ze werd in Delft geboren in 1963, en zoals je ziet hield ze meer van boeken dan van knuffelbeesten. Ze trekt hier ‘de Jungle-Pimpernel’ van Anthony van Kampen uit de kast. Dat was haar lievelingsboek.
Corien schreef al boeken vóórdat ze kon lezen. (Let op. Dit was in de tijd vóór de computers. In die tijd gebruiken kinderen nog schriften). Je kon Corien geen groter plezier doen dan met een schrift.
Toen Corien in groep 4 zat, schreef ze vreselijke verhaaltjes. Dat was niet erg. Iedereen schrijft wel eens een vreselijk verhaaltje.
Erger was dat Corien een brilletje en twee vlechten had. Je snapt wel dat ze niet al te populair was in die tijd. Maar dat gaf niet. Als je schrijver wilt worden is het juist handig als je niet zo populair bent. Dan heb je droevige verhalen om te schrijven.
Corien studeerde theologie (dan leer je veel over de bijbel), en trouwde met een heel leuke man die kon voetballen en hardlopen en pianospelen. Met die man verhuisde ze snel naar Indonesië. Ze gingen wonen in de jungle en gaven les op een school onder de palmbomen. Corien en haar man kregen vier kinderen. Eerst één en toen drie tegelijk. Allemaal jongens. Hele leuke ook nog. Dat was een geluk. Maar ze maakten wel veel lawaai.
Toen de drieling naar groep 1 ging, had Corien eindelijk tijd om boeken te schrijven. Over jongens die misdaden oplossen. Over kleuters die vieze woorden zeggen. Over voetbal. Over de bijbel. Over verhuizen naar Jakarta. (omdat ze dat zelf ook had gedaan). Over de tsunami. Over paarden. Over een jongen die een vreselijk ongeluk kreeg, maar die nu zwemkampioen is. Over juf Fiep.
Bron: http://corienoranje.nl/auteur/
Geboren 10-5-1963. Kijk, dit uiterst schattige kind is Corien Oranje. Ze werd in Delft geboren in 1963, en zoals je ziet hield ze meer van boeken dan van knuffelbeesten. Ze trekt hier ‘de Jungle-Pimpernel’ van Anthony van Kampen uit de kast. Dat was haar lievelingsboek.
Corien schreef al boeken vóórdat ze kon lezen. (Let op. Dit was in de tijd vóór de computers. In die tijd gebruiken kinderen nog schriften). Je kon Corien geen groter plezier doen dan met een schrift.
Toen Corien in groep 4 zat, schreef ze vreselijke verhaaltjes. Dat was niet erg. Iedereen schrijft wel eens een vreselijk verhaaltje.
Erger was dat Corien een brilletje en twee vlechten had. Je snapt wel dat ze niet al te populair was in die tijd. Maar dat gaf niet. Als je schrijver wilt worden is het juist handig als je niet zo populair bent. Dan heb je droevige verhalen om te schrijven.
Corien studeerde theologie (dan leer je veel over de bijbel), en trouwde met een heel leuke man die kon voetballen en hardlopen en pianospelen. Met die man verhuisde ze snel naar Indonesië. Ze gingen wonen in de jungle en gaven les op een school onder de palmbomen. Corien en haar man kregen vier kinderen. Eerst één en toen drie tegelijk. Allemaal jongens. Hele leuke ook nog. Dat was een geluk. Maar ze maakten wel veel lawaai.
Toen de drieling naar groep 1 ging, had Corien eindelijk tijd om boeken te schrijven. Over jongens die misdaden oplossen. Over kleuters die vieze woorden zeggen. Over voetbal. Over de bijbel. Over verhuizen naar Jakarta. (omdat ze dat zelf ook had gedaan). Over de tsunami. Over paarden. Over een jongen die een vreselijk ongeluk kreeg, maar die nu zwemkampioen is. Over juf Fiep.
Bron: http://corienoranje.nl/auteur/
Corien Oranje heeft een Wikipedia pagina! Klik hier om naar Wikipedia te gaan.
Corien Oranje - Wikipedia
Corien Oranje - Wikipedia
Corien Oranje heeft een eigen website! Klik hier om naar de website te gaan.