R. Rozenburg - Scheveningen

ISBN
   

Soort boek
Hardcover

Op een duin buiten het vissersdorpje Scheveningen, aan de kust bij Den Haag, bouwde Jacob Pronk in 1818 het eerste badhuis van Nederland. Baden in zee was populair geworden. Badgasten geloofden in de heilzame werking van de zee en lieten zich met badkoetsen het water inrijden. Zo ontstond buiten Scheveningen-Dorp een luxe badplaats met imposante hotels, het Kurhaus en pensions waar ook de buitenlandse chique flaneerde over de boulevard en de pier. De badgasten kwamen niet meer voor de genezing van hun kwalen. Ze gingen er met vakantie, vaak wekenlang. Er was een groot verschil tussen de badplaats en het vissersdorp Scheveningen. In het dorp leefde de bevolking al honderden jaren voornamelijk van de visserij. De vissersfamilies woonden in kleine, slecht onderhouden arbeidershuisjes. Een haven was er niet, dus moesten de schepen, bomschuiten, na iedere reis het strand worden opgetrokken. De roep om een haven werd sterker toen in 1894 een zware storm het grootste deel van de Scheveningse vloot vernietigde. In 1904 werd de haven in gebruik genomen. Behalve enkele pensions, het Paviljoen Von Wied en het Kurhaus is alles wat aan de oude tijd herinnert, verdwenen. De structuur van het oude dorp is door sloop en nieuwbouw ook wezenlijk veranderd. En de bedrijvige vissershaven is met de jaren deels veranderd in een uitgaansgebied met restaurants en winkels.