Dick Springorum - 'deze Meneer Wordt Morgen Geholpen'

ISBN
   

Soort boek
Onbekende bindwijze

In dit zeer persoonlijke boek beschrijft taalkundige Dick Springorum op indringende en meeslepende wijze zijn ziekte- en ziekenhuiservaringen. Een ziekenhuis, aldus Springorum in zijn woord vooraf, is een totale institutie, waar de regie over je eigen leven je plotseling uit handen wordt genomen. Artsen en verpleegkundigen nemen die regie vriendelijk maar gedecideerd van je over, en het ziekenhuis hanteert regels die je leven plotseling tot in details blijken te bepalen: dagindeling, eten en drinken, lichamelijke verzorging en talloze begrijpelijke en onbegrijpelijke onderzoeken - en dat allemaal nadrukkelijk voor je eigen bestwil. Dat is paradoxaal. En die paradox leidt tot verwarring, tot ongeloof, tot verbazing en vervolgens tot vervreemding. Voeg daarbij het opgedrongen en onontkoombare gezelschap van lotgenoten en bezoek, en die vervreemding is compleet: `In wat voor een toneelstuk speel ik hier mee?´<br />Dick Springorum verwoordt zijn ervaringen op een knappe, direct aansprekende, vaak aangrijpende en van tijd tot tijd ook mild-humoristische manier. Hij legt daarbij verrassende accenten op taalgebruik en communicatie, zoals verwacht mag worden van een docent aan een universitaire communicatieopleiding.<br />`Deze meneer wordt morgen geholpen´ zal door de herkenbaarheid veel mensen aanspreken - ook hen die (nog) geen ziekenhuiservaringen hebben. En het is verplichte lectuur voor artsen, verpleegkundigen en anderen die dagelijks met ziekenhuispatiënten omgaan, of daarvoor in opleiding zijn.<br />Dick Springorum studeerde Nederlands en Algemene Taalwetenschap aan de KU in Nijmegen. In 1970 werd hij wetenschappelijk medewerker aan diezelfde universiteit. Zijn belangstelling richtte zich op sociolinguïstiek, taalgedrag en taalbeheersing. Vanaf 1985 was hij betrokken bij de afdeling bedrijfscommunicatie. Hij is ook als docent verbonden geweest aan de opleiding Nederlands MO-A en Pedagogiek MO-B van de Katholieke Leergangen in Tilburg en Sittard. In 1982 promoveerde hij aan de UvA op een proefschrift over structuur in directief-dialogen. In juni 2002 heeft hij zijn werkzame leven aan de universiteit van Nijmegen afgesloten.