Erik Spinoy - Mythe En Geschiedenis

ISBN
   

Soort boek
Paperback

De literaire loopbaan van Paul de Wispelaere (?1928) bestrijkt grofweg de tweede helft van de twintigste eeuw. In die periode heeft De Wispelaere nooit de imponerende rol gespeeld die wel voor een zwaargewicht als Claus was weggelegd. Evenmin was hij in literatuurpolitiek opzicht zo bedrijvig en invloedrijk als een Herman de Coninck. Toch stond hij al die tijd op de eerste rij van de literatuur in Vlaanderen en Nederland. In de jaren '60 genoot hij vooral bekendheid als gedegen en theoretisch zeer onderlegd essayist en criticus. Vanaf de jaren '70 kreeg hij in toenemende mate waardering voor zijn autobiografisch ge?nspireerde proza met essayistische inslag. De erkenning van De Wispelaeres verdiensten als auteur vertaalde zich in 1998 in de toekenning van de Grote Prijs der Nederlandse Letteren. <br />Op de waardering vanwege het publiek en de journalistieke kritiek is echter verrassend weinig academische aandacht gevolgd. Dit boek alleen kan dit verzuim niet goedmaken, maar wil er toch een eerste aanzet toe vormen. Het bevat bijdragen van acht neerlandici en De Wispelaerekenners. Vanuit verschillende invalshoeken besteden ze aandacht aan het prozawerk, van de debuutnovelle Scherzando ma non troppo (1959) tot het recente Cuba en andere reisverhalen (2002). Daarnaast wordt ook ingaan op De Wispelaeres kritische en essayistische werk en op zijn werk als literatuuronderzoeker.