B. Timmermans - Adagio

ISBN
   

Soort boek
Softcover

De laatste dichtbundel van de Vlaamse letterkundige (1858-1941) met levens- beschouwelijke kanttekeningen van de Leuvense theoloog

ISBN
   

Soort boek
Hardcover

<p> Timmermans’ werk wordt gekenmerkt door eenvoud, levendigheid en religiositeit. Zijn laatste werk, de dichtbundel ‘Adagio’, zit vol levenswijsheid. </p> <p> Voor zijn dochter <strong>Lia Timmermans</strong> was de gedichtenbundel Adagio de sleutel om haar vader postuum echt te begrijpen. In het tijdschrift Streven publiceerde ze daarover ooit een mooi getuigenis. </p> <p> Ze schrijft: Vele mensen dachten dat vader op het laatst een weemoedig, triestig, gebroken en ineengestort mens was. </p> <p> Ik durf daar vlakaf op antwoorden dat juist in die periode vader het diepste en het meest echte geluk heeft gekend van heel zijn leven. </p> <p> Moeder en wij ondervonden dat nog het meest als wij heel aandachtig de verzen van ‘Adagio’ lazen. </p> <p> Al is Timmermans zich bewust dat zijn einde nadert, dat maakt hem niet bang, want met U zijn er geen verten meer en is alle angst voorbij, schrijft <strong>Herman Janssens,</strong> Timmermans citerend. Toch was het ook voor hem een zoektocht, een heel leven lang. En die zoektocht beschrijft hij heel mooi in zijn gedicht Hoe loopt de weg door de woestijn? </p> <p> Hoe loopt de weg door de woestijn<br />naar Uw Beloofde Landen?<br />Er is veel dorst, er is veel pijn,<br />maar weinig troost voorhanden. </p> <p> Wij kwamen in 't begin der wegen<br />de kloeke druivendragers tegen,<br />en vroegen toen reeds: Is 't nog ver ? </p> <p> Zij wezen met kort duimgebaar,<br />alsof het nog een boogscheut waar,<br />naar d' Avondster. </p> <p> En 't land werd niet gevonden.<br />Maar 't heimwee blijft, spijts twijfel, nood<br />en ijdelheid en zonde. </p> <p> Begint het soms in 't aanschijn van de dood?<br />Men zegt: Wie God wil zien moet sterven...<br />Of loopt de weg doorheen de grot<br />van onze ziel, waarin Gij waakt, mijn God? </p> <p> Dan valt de schone hoop in scherven,<br />want dan begint de weg van her...<br />Dan was het nooit zo na, mijn God,<br />maar ach, ook nooit zo ver! </p> <p> In de stilte binnen in zichzelf vindt Timmermans uiteindelijk God. </p> <p> ‘k Zocht U altijd buiten mij,<br />tot het leven mij verwondde,<br />en ik U, o zaalge stonde,<br />in mijzelve heb gevonden. </p> <p> En zo besluit hij: </p> <p> Hij is in ons! In ons! Zo is het goed!<br />En laat mij zwijgen en verlangen. </p>