Troostwijk - Ruimtelijke Ordeningsrecht

ISBN
   

Soort boek
Paperback

<p>In een studiepocket over ruimtelijke ordeningsrecht dient allercerst duidelijk gemaakt te worden wat eigenlijk onder dat begrip wordt verstaan. In de literatuur wordt geen eenduidige definitie gegeven, maar alle gegeven definities hebben als strekking dat onder ruimtelijke ordening moet worden verstaan het van overheidswege regelen van de bestemming en het gebruik van de grond. Het begrip wordt overigens ook gebruikt om enerzijds de bevoegdheid van de diverse overheidsorganen om bestemming en grondgebruik te regelen en anderzijds om het doel van de ruimtelijke ordening aan te geven. Onder dat doel kan worden verstaan in economisch, sociaal, cultureel en maatschappelijk opzicht zo gunstig mogelijke voorwaarden cre?ren voor de ontwikkeling van de bewoners en andere gebruikers van een bepaald gebied. </p> <p>De problematiek die met het doel van de ruimtelijke ordening samenhangt, zoals bijvoorbeeld planning en de verhouding van de ruimtelijke ordening tot andere op ?ruimte? betrekking hebbende rechtsgebieden, zal in deze studiepocket niet of nauwelijks aan de orde komen. </p> <p>Alle aandacht zal besteed worden aan de diverse bevoegdheden die (met name gemeentelijke) overheidsorganen hebben op het gebied van de ruimtelijke ordening en ? daarmee onverbrekelijk verbonden ? aan de rechtsbescherming tegen de uitoefening van die bevoegdheden. </p> <p>De wetgeving en haar geschiedenis </p> <p>Het ruimtelijke ordeningsrecht vindt zijn wettelijke grondslag in: 1. de Wet op de Ruimtelijke Ordening (WRO); ruimtelijke ordening en volkshuisvesting in aparte wetten te regelen. Laatstgenoemde commissie heeft grote invloed gehad op de in 1965 in werking getreden WRO. </p> <p>In dit overzicht van wettelijke regelingen dienen ook de Wet houdende voorlopige regeling inzake het nationale plan en streekplannen en de Wederopbouwwet genoemd te worden. Eerstgenoemde wet kwam in 1950 tot stand (Stb. K 415). Daarin werd onder andere de regeling ten aanzien van een nationaal plan die tijdens de bezetting was gemaakt, wettelijk vastgesteld. Deze wet werd bij de inwerkingtreding van de WRO ingetrokken (zie art. 29 Overgangswet ruimtelijke ordening en volkshuisvesting). Dat gebeurde ook met betrekking tot het grootste deel van de Wederopbouwwet (wet van 16 junt 1950, Stb. K 235, zie art. 17-28 Overgangswet ruimtelijke ordening en volkshuisvesting). Op grond van deze wet kon een wederopbouwplan worden vastgesteld ?waarbij de bestemming en zonodig het gebruik van de in dat plan begrepen grond en van hetgeen zich daarop bevond worden geregeld tn verband met de verwoestingen door oorlogsgeweld?. </p> <p>Met de vaststelling van de WRO (wet van 5 juli 1962, Stb. 286, in werking getreden op 1 augustus 1965, Stb. 340) en het ter uitvoering daarvan opgenomen BRO was de erkenning van het ruimtelijke ordeningsrecht als aparte tak van overheidszorg een feit. </p> <p>Enkele belangrijke wijzigingen ten opzichte van de oude wetgeving waren: </p> <p>? er worden vele mogelijkheden in de wet opgenomen om het bestemmingsplan flexibel toe te passen, bijvoorbeeld de regeling met betrekking tot het uitwerkingsplan c.q. het wijzigingsplan, de mogelijkheid om voorlopige bestemmingen en gebruiksbepalingen op te nemen, een vrijstellingsbepaling en de anticipatiebevoegdheid; </p> <p>? het wordt mogelijk om voor bepaalde werken en werkzaamhe</p> <p>den een aanlegvergunning te eisen; </p> <p>er komt een wettelijke regeling voor planschadevergoeding; </p> <p>? er worden diverse adviesorganen op het gebied van de ruimtelijke ordening ingesteld. </p> <p>Op 14 september 1977 werd een wetsvoorstel tot wijziging van de WRO ingediend. Dit wetsvoorstel is sindsdien nog enige malen gewijzigd. Na ruim acht jaar is de gewijzigde WRO (wet van 2 november 1985) op 12 december 1985 in het Staatsblad (nr. 626) </p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p> </p>