Vap - Wachtwoord Vindicat

ISBN
   

Soort boek
Hardcover

<p>Het gedenkboek ter gelegenheid van het tweehonderdjarig bestaan van het oudste Studentencorps In Nederland, Vindicat atque Polit, is geproduceerd op verzoek en in opdracht van de Stichting Oud-Leden Vindicat en Magna Pete en de Lustrumcommissie 2015 van het Groninger Studentencorps Vindicat atque Polit. Daartoe is een aantal oud-leden en leden van Vindicat en Magna Pete uitgenodigd om de Corpsgeschiedenis opnieuw en aanvullend in woord en beeld te brengen. ‘Wachtwoord Vindicat’ is de eigentijdse opvolger van de zes eerder uitgebrachte publicaties over Vindicat en Magna Pete: Uit Vindicat's verleden (1921), Vijl en Zwaard (1946), Vlammomenten (1965), Handhaven en bijschaven (1985), De wereld in een stroomversnelling (2010) en Door studieband vereend (1998). Het gedenkboek is bij deze gelegenheid door de opdrachtgevers aangeboden aan Vindicat atque Polit. </p> <p>Hester Janssens, een van de auteurs van dit boek, heeft in de aanzet tot dit werk een krachtige synopsis geleverd, waarop de basis voor “Wachtwoord Vindicat’ kon worden gegrondvest. Peter Rijlaarsdam, eveneens auteur, is vanuit de Stichting Oud-Leden Vindicat en Magna Pete gedurende de gehele productieperiode opgetreden als projectleider. </p> <p>Lustrumcommissie 2015 Vindicat atque Polit en Stichting Oud-Leden Vindicat en Magna Pete - Groningen, 2015 </p> <p>Het zwaard moet blijven tarten </p> <p>Hein Bekenkamp </p> <p>Tweehonderd jaar Vindicat in grote lijnen </p> <p>Een willekeurige woensdag in 2014 aan de Grote Markt in Groningen. De Martinitoren slaat vijf uur. Voor de deur van nummer 27 staat een groepje eerstejaars te wachten tot ze naar binnen kunnen. Een van hen heeft zijn schoen uitgetrokken en timmert er mee op de deur. ‘Het is vijf vur geweest! We willen naar binnen.’ Een laatkomer rent over de straat naar zijn jaargenoten. Hij struikelt bijna over zijn ongestrikte veters. Hij heeft zijn vechtjasje aan. De panden van zijn gescheurde en ongewassen overhemd steken half uit zijn broek. </p> <p>Een lid van de Sociëteitscommissie (Soccie) ontsluit Mutua Fides. De deur van de kroeg zwaait open. De trap wordt hollend genomen, terwijl inderhaast dasjes worden gestrikt. Eenmaal in de Conversatiezaal (CZ) nijgen de binnenkomers naar Sint Joris en naar de leden van de Soccie. Dat die heren niet denken dat de mores bij de eerstejaars onbekend zijn. Als een van de eerstejaars ook nog even verbaal wenst duidelijk te maken dat hij er is, vat de Nocturnus hem in zijn kraag. Je gaat je toch wel gedragen?’ De nieuweling bindt in. De woensdagavond is tenslotte een feestavond. De groep eerstejaars verzamelt zich onder Berendina. Zo te zien hebben ze er zin in. Het beste plekje is de Hoektap. Daar moet je wel wat voor doen. Plezierige trammelant. Bestaat dat? Reken maar, ook al houdt de Nocturnus de lawaaimaker van zo net in de gaten. </p> <p>Er wordt een spelletje ‘Beer pong’ voorgesteld. Pingpongballetjes ploffen met een boogje neer in andermans biertje, maar gaan er nog vaker naast. Per dienblad surfen over de vloer van de CZ is minstens zo'n aantrekkelijk spel. Binnen een uur is die vloer drijfnat, dus dat gaat lukken. De trap naar beneden is een stuk breder dan die van het vorige MF. Een hellingproef per dienblad....</p> <p> </p> <p> </p>