Victoir - Hendrik Beyaert: Van Classicisme Tot Art Nouveau

ISBN
   

Soort boek
Hardcover

Aanvankelijk evolueert Hendrik Beyaert van een neoklassieke stijl naar experimenten met een neo-Lodewijk XVI-stijl, waar hij tot ongeveer 1860 trouw aan blijft. De periode 1860-1880 is Beyaerts meest actieve en meest creatieve. Hij telt onder zijn klanten zowel de openbare besturen, de adel als de hogere burgerij. Zijn derde en laatste periode kan gesitueerd worden vanaf 1880 en wordt gekenmerkt door ontwerpen in Vlaamse neorenaissancestijl, maar ook door de eerste tekenen van de art deco die zichtbaar worden. Hij heeft ook veel in het buitenland rondgekeken, in zijn schetsboeken komen gebouwen voor uit Londen, Parijs, Keulen, Mainz, München, Neurenberg, Praag, Turijn en zelfs van Alexandrië en Caïro in Egypte. <br /><br />Hendrik Beyaert bouwt nooit iets op gebied van sociale woningen. Hij ontwerpt luxueuze woningen voor de hogere burgerij en de adel. Zijn huizen beschikken over diverse ruimten om naar keuze in een tuin aan de achterzijde te verblijven of aan het leven op straat deel te nemen via balkons. De architect hecht veel belang aan vormgeving en aan een traditionele vormentaal, hij interpreteert oudere vormen en past ze aan, waarmee hij het verleden actualiseert. <br /><br />Beyaert beïnvloedt het werk van verscheidene architecten, onder wie Paul Hankar, Paul Jaspar en Charles-Emile Janlet. In 1888 is Victor Horta gedurende een aantal maanden één van zijn stagiairs. Zijn buitenechtelijke zoon Eugène Dhuicque wordt eveneens architect en blijft zijn hele leven een buitengewone bewondering hebben voor het werk van Beyaert.<br /><br />Hendrik Beyaert is lid van de Koninklijke Commissie voor Monumenten van 1865 tot aan zijn dood en adviseur van de stad Brussel van 1867 tot 1881. Vanaf 1876 is hij tevens gemeenteraadslid in Brussel voor de liberalen en hij tekent als dusdanig een schema uit voor de verbinding tussen de lager en hoger liggende gedeelten van de stad. In 1888 wordt hij lid van de Koninklijke Academie van België. Op 22 januari 1894 is Hendrik Beyaert in Brussel overleden.<br /><br />In België is Beyaert echter vooral bekend omdat in zijn atelier de grondleggers werden gevormd van de meest vernieuwende en bekendste Belgische architectuurstroming, de art nouveau. Victor Horta en Paul Hankar leerden van Beyaert het constructief en decoratief aanwenden van metaal, de combinatie van kleurrijke materialen, het vloeiende lijnenspel, het spelen met licht en donker, het belang van modern comfort en bovenal de opvatting dat elk gebouw een kunstwerk moet zijn tot in de kleinste details