Harmen Wind - Plaatselijke Tijd

ISBN
   

Soort boek
Paperback

Een van de regels die Benedictus zijn volgelingen voorschreef was de stabilitas loci, die stelt dat gebed en arbeid, maat en regelmaat het best gedijen door op één vaste plaats te blijven. Leidraad in deze bundel van Harmen Wind is de daaraan. verwante gedachte dat er zoiets als plaatselijke tijd bestaat naast plaatselijke gewoonten, plaatselijke buien en. plaatselijke verdoving. Uit de verschillende gedichten in Plaatselijke tijd valt op te maken dat dit besef op de een of andere manier troostend werkt. Het verleden is het domein bij uitstek dat tijd en plaats verbindt. Plaatselijke tijd onttrekt zich aan het schrikbewind van uur en feit.De doordachte opbouw in vier afdelingen van deze in toon en onderwerp gevarieerde bundel - via het illusoire, momentane en lokale naar wat werkelijk blijft - vestigt de aandacht eens te meer op verschillende aspecten van de grondgedachte: dat plaatselijke tijd zich soms als eeuwig, soms als onherbergzaam laat gevoelen, en dat er dichters zijn om deze ervaringen in taal te vangen.Harmen Wind wijst in zijn vierde bundel de tijd een bewoonbare plaats. Zijn gedichten zijn klokslagen tegen de vergankelijkheid.Harmen Wind (1945) publiceerde eerder bij De Arbeiderspers de bundels Het gesticht (1989), Het scheerrnes van Ockham (1992) en Waterstaat (1994).* Een mooie, begrijpelijke dichtbundel. Cynisch, maar een enkele keer ook van een tot lang stilzwijgen aanzettende tragiek. - Herman de Coninck in De Morgen * Harmen Wind is een vakman. [...] iemand voor een eeuwige regel. - Rogi Wieg in Het Parool