Boele P. Ytsma
Over Boele P. Ytsma
Geboren op de valreep van 1968 (op 30 december) in de Friese hoofdstad Leeuwarden. En Fries ben ik: zoon van twee Friese boerenfamilies en opgevoed met de Friese taal. Overigens stopte die boerengeschiedenis bij mijn beide grootvaders (of pakes zoals wij in het Fries zeggen). Noch mijn ouders, noch mijn ooms en tantes namen de kleine familieboerderijen over. Maar de liefde voor het boeren en de passie voor het platteland verdwenen niet. Mijn leven lang heb ik een sterk verlangen naar de boerderij gekend en waar ik kon heb ik mijn eigen moestuin gehad, tot op de dag van vandaag.
Rebel en geliefde
Na de middelbare school ging ik theologie studeren, eerst als eerstegraads lerarenopleiding, later als academische studie. Dat raakte aan een andere passie in mijn leven: spiritualiteit. Ik heb altijd geleefd met een diep besef van verbondenheid met God. Tegelijk was ik ook wat rebels binnen de godsdienstige systemen (protestantse kerk) waarbinnen ik opgroeide. De rebel in mij bracht mij verschillende keren in conflict met de kerk. In mijn eerste boek 'Van de kaart, manifest van een gepassioneerde twijfelaar' schrijf ik daarover.
In mijn studietijd ontmoette ik de liefde van mijn leven, Heleen, en nog tijdens onze studie trouwden we. Samen kregen we drie kinderen (Hannah, Judith en Poppe). Deze vier mensen vormen de ruggengraat van mijn leven en staan steeds weer aan de basis van mijn geluk.
Huis van hoop
In 1994, Heleen en ik waren allebei nog maar 25 jaar, kochten we in Appelscha een boerderij om vorm te geven aan een diepgekoesterde droom: een bezinningshuis oprichten, een leefgemeenschap starten en een zelfvoorzienende boerderij opzetten. We gaven het project de Hebreeuwse naam ‘Beth Tikwah', ofwel ‘huis van hoop'. Na jaren van hard werken, van vallen en opstaan, werd het de uitgekomen droom: een plaats van bezinning voor gasten, een heilzame en weldadige plek voor mensen die even uit de dagelijkse sleur wilden stappen. We leefden met de getijden door een dagelijks ochtend- en avondgebed in onze eigen kapel. We verbouwden ons eigen voedsel en leefden met bewoners en gasten.
In 2004, tien jaar na het begin, moesten we besluiten het project los te laten. Gezondheid, financiën en de eisen van een opgroeiend gezin maakten het besluit onontkoombaar. We namen dit besluit in de overtuiging dat uitgekomen dromen niet een heel leven mee hoeven te gaan - maar eenvoudig was het niet. In het boek ‘Ploeteren en pionieren' vind je een hoofdstuk dat vertelt over deze prachtige episode in ons leven. De plek waar het zich afspeelde kun je nog altijd bezoeken; het heet tegenwoordig ‘Herberg Het Volle Leven' in Appelscha.
Veenhuizen en Siddeburen
In 2004 brak een nieuwe episode in mijn leven aan. Uit het vele wat daarover te vertellen is, noem ik je twee belangrijke zaken. Samen met Ruurd Walrecht richtte ik het agrobiodiversiteitscentrum ‘De Nieuwe Akker' in Veenhuizen op: een bewaarplaats van oude cultuurgewassen en van de kennis van de vermeerdering ervan. In 2006 eindigde dit project onverwacht door een verhuizing van Ruurd Walrecht naar Zweden. Over dit project is in 2007 een documentaire gemaakt onder de titel ‘Eeuwige Moes', een film die in 2008 tijdens het IDFA Filmfestival in première ging
Intussen had ik een nieuw weg in de kerk gevonden. In drie Drentse dorpen werd ik jongerenpastor en een jaar later werd ik pastor in het Groningse Siddeburen. Gepassioneerd zocht ik naar mogelijkheden om het oude instituut bij de tijd te brengen. Ik bleek een taal te spreken die velen verstonden en maakte veelvuldig gebruik van moderne middelen en beelden. Mijn verlangen naar vernieuwing en mijn actieve houding daarin wekten echter ook verzet. Dat maakte mijn positie in de kerk complex en leidde in 2008 tot een burnout en uiteindelijk tot een afscheid van de kerk.
De twitterende dominee
Het was ook deze tijd in de kerk dat ik de ongelofelijke kracht van het internet ontdekte. In 2005 begon ik met het blog ‘Zoekend Geloven'. In enkele jaren groeide dat uit tot een goedgelezen platform met niet alleen blogs, maar ook podcasts, video's en een community. Deze en andere activiteiten bezorgden mij de titel ‘de twitterende dominee'. Een uitzending van het programma ‘Herberg de Verandering', waarin ik in gesprek ging met Andries Knevel gaf mij en mijn blog grotere bekendheid. Dit leidde in 2009 tot de publicatie van mijn eerste boek 'Van de kaart, manifest van een gepassioneerde twijfelaar', waarin ik de lezer meeneem naar het ongewisse leven van de twijfelaar en de rebel.
Dit alles zou opnieuw aanleiding geven tot grotere bekendheid. In 2009 en 2010 was ik veel onderweg voor lezingen en workshops. Ik was mijn eigen bedrijf gestart en de EO was een van mijn eerste klanten. Het was veelbelovend. Bovendien schreef ik in deze tijd mijn tweede boek: 'Authentiek, de zoeker en het verlangen'. De nabije toekomst leek een duidelijk pad.
Toch zou er opnieuw een wending komen in mijn leven.
Een nieuw begin
In de zomer van 2010 werd mij door een samenloop van omstandigheden duidelijk dat het opnieuw tijd werd voor een ingrijpende verandering in mijn leven. Al in 1998 had ik afscheid genomen van conventioneel geloven en de kerkelijke wereld. Dat ik toch in de afgelopen jaren opnieuw een weg naar de kerk gevonden had, had z'n redenen en was ook heilzaam - voor mij en vele anderen. Ik had nu in honderden blogs en preken en in twee boeken het verhaal kunnen vertellen wat ik destijds niet kwijt kon: " Geloven is ‘zoekend geloven' en de twijfelaar is de moedige, gepassioneerde profeet en pionier die gekoesterd zou moeten worden". Maar nu ik dat verhaal verteld had, werd het tijd voor een nieuwe weg.
Ik besloot tot een afscheid van de media, het internet en al mijn bestaande klanten en lezers. Ik stopte radicaal met al mijn activiteiten en trok mij voor onbepaalde tijd terug. Het werd tijd voor rust en herbezinning. Het zou het begin worden van een prachtige tocht langs mijn passies, mijn verleden, mijn schatten en mijn wonden. Je zou het een sabbatical kunnen noemen, maar zelf noem ik het liever een Jubeljaar. Er veranderde veel in deze tijd: ik verloor veel gewicht (meer dan 26 kg), veranderde mijn eetpatroon, en begon op opnieuw mijn eigen groente te verbouwen. En ik ging sporten door te trainen voor een marathon. Mijn gezondheid zou er ingrijpend door verbeteren.
De veranderingexpert
Ik leg mij nu toe op de training en begeleiding van mensen die grote en kleine veranderingen moeten voltooien in hun leven. Daarbij wil ik vooral focussen op de verbinding van spiritualiteit en leefstijl, met name op het gebied van voeding (plantaardig eten), gezondheid en zelfvoorzienend leven. Ik zal dat doen als geschoold en ervaren pastor en trainer, maar ook als ervaringsdeskundige en medemens.
Ik geef bovendien graag lezingen en workshops op het gebied van spiritualiteit en lifestyle. Daarover vind je hier meer informatie. Wil je me beter leren kennen, neem dan contact met me op. Je kunt me mailen (ytsma@trije.nl) of bellen (06 30870179) of gebruik maken van het contactformulier op mijn website.
Bron: http://boeleytsma.nl/bio
Geboren op de valreep van 1968 (op 30 december) in de Friese hoofdstad Leeuwarden. En Fries ben ik: zoon van twee Friese boerenfamilies en opgevoed met de Friese taal. Overigens stopte die boerengeschiedenis bij mijn beide grootvaders (of pakes zoals wij in het Fries zeggen). Noch mijn ouders, noch mijn ooms en tantes namen de kleine familieboerderijen over. Maar de liefde voor het boeren en de passie voor het platteland verdwenen niet. Mijn leven lang heb ik een sterk verlangen naar de boerderij gekend en waar ik kon heb ik mijn eigen moestuin gehad, tot op de dag van vandaag.
Rebel en geliefde
Na de middelbare school ging ik theologie studeren, eerst als eerstegraads lerarenopleiding, later als academische studie. Dat raakte aan een andere passie in mijn leven: spiritualiteit. Ik heb altijd geleefd met een diep besef van verbondenheid met God. Tegelijk was ik ook wat rebels binnen de godsdienstige systemen (protestantse kerk) waarbinnen ik opgroeide. De rebel in mij bracht mij verschillende keren in conflict met de kerk. In mijn eerste boek 'Van de kaart, manifest van een gepassioneerde twijfelaar' schrijf ik daarover.
In mijn studietijd ontmoette ik de liefde van mijn leven, Heleen, en nog tijdens onze studie trouwden we. Samen kregen we drie kinderen (Hannah, Judith en Poppe). Deze vier mensen vormen de ruggengraat van mijn leven en staan steeds weer aan de basis van mijn geluk.
Huis van hoop
In 1994, Heleen en ik waren allebei nog maar 25 jaar, kochten we in Appelscha een boerderij om vorm te geven aan een diepgekoesterde droom: een bezinningshuis oprichten, een leefgemeenschap starten en een zelfvoorzienende boerderij opzetten. We gaven het project de Hebreeuwse naam ‘Beth Tikwah', ofwel ‘huis van hoop'. Na jaren van hard werken, van vallen en opstaan, werd het de uitgekomen droom: een plaats van bezinning voor gasten, een heilzame en weldadige plek voor mensen die even uit de dagelijkse sleur wilden stappen. We leefden met de getijden door een dagelijks ochtend- en avondgebed in onze eigen kapel. We verbouwden ons eigen voedsel en leefden met bewoners en gasten.
In 2004, tien jaar na het begin, moesten we besluiten het project los te laten. Gezondheid, financiën en de eisen van een opgroeiend gezin maakten het besluit onontkoombaar. We namen dit besluit in de overtuiging dat uitgekomen dromen niet een heel leven mee hoeven te gaan - maar eenvoudig was het niet. In het boek ‘Ploeteren en pionieren' vind je een hoofdstuk dat vertelt over deze prachtige episode in ons leven. De plek waar het zich afspeelde kun je nog altijd bezoeken; het heet tegenwoordig ‘Herberg Het Volle Leven' in Appelscha.
Veenhuizen en Siddeburen
In 2004 brak een nieuwe episode in mijn leven aan. Uit het vele wat daarover te vertellen is, noem ik je twee belangrijke zaken. Samen met Ruurd Walrecht richtte ik het agrobiodiversiteitscentrum ‘De Nieuwe Akker' in Veenhuizen op: een bewaarplaats van oude cultuurgewassen en van de kennis van de vermeerdering ervan. In 2006 eindigde dit project onverwacht door een verhuizing van Ruurd Walrecht naar Zweden. Over dit project is in 2007 een documentaire gemaakt onder de titel ‘Eeuwige Moes', een film die in 2008 tijdens het IDFA Filmfestival in première ging
Intussen had ik een nieuw weg in de kerk gevonden. In drie Drentse dorpen werd ik jongerenpastor en een jaar later werd ik pastor in het Groningse Siddeburen. Gepassioneerd zocht ik naar mogelijkheden om het oude instituut bij de tijd te brengen. Ik bleek een taal te spreken die velen verstonden en maakte veelvuldig gebruik van moderne middelen en beelden. Mijn verlangen naar vernieuwing en mijn actieve houding daarin wekten echter ook verzet. Dat maakte mijn positie in de kerk complex en leidde in 2008 tot een burnout en uiteindelijk tot een afscheid van de kerk.
De twitterende dominee
Het was ook deze tijd in de kerk dat ik de ongelofelijke kracht van het internet ontdekte. In 2005 begon ik met het blog ‘Zoekend Geloven'. In enkele jaren groeide dat uit tot een goedgelezen platform met niet alleen blogs, maar ook podcasts, video's en een community. Deze en andere activiteiten bezorgden mij de titel ‘de twitterende dominee'. Een uitzending van het programma ‘Herberg de Verandering', waarin ik in gesprek ging met Andries Knevel gaf mij en mijn blog grotere bekendheid. Dit leidde in 2009 tot de publicatie van mijn eerste boek 'Van de kaart, manifest van een gepassioneerde twijfelaar', waarin ik de lezer meeneem naar het ongewisse leven van de twijfelaar en de rebel.
Dit alles zou opnieuw aanleiding geven tot grotere bekendheid. In 2009 en 2010 was ik veel onderweg voor lezingen en workshops. Ik was mijn eigen bedrijf gestart en de EO was een van mijn eerste klanten. Het was veelbelovend. Bovendien schreef ik in deze tijd mijn tweede boek: 'Authentiek, de zoeker en het verlangen'. De nabije toekomst leek een duidelijk pad.
Toch zou er opnieuw een wending komen in mijn leven.
Een nieuw begin
In de zomer van 2010 werd mij door een samenloop van omstandigheden duidelijk dat het opnieuw tijd werd voor een ingrijpende verandering in mijn leven. Al in 1998 had ik afscheid genomen van conventioneel geloven en de kerkelijke wereld. Dat ik toch in de afgelopen jaren opnieuw een weg naar de kerk gevonden had, had z'n redenen en was ook heilzaam - voor mij en vele anderen. Ik had nu in honderden blogs en preken en in twee boeken het verhaal kunnen vertellen wat ik destijds niet kwijt kon: " Geloven is ‘zoekend geloven' en de twijfelaar is de moedige, gepassioneerde profeet en pionier die gekoesterd zou moeten worden". Maar nu ik dat verhaal verteld had, werd het tijd voor een nieuwe weg.
Ik besloot tot een afscheid van de media, het internet en al mijn bestaande klanten en lezers. Ik stopte radicaal met al mijn activiteiten en trok mij voor onbepaalde tijd terug. Het werd tijd voor rust en herbezinning. Het zou het begin worden van een prachtige tocht langs mijn passies, mijn verleden, mijn schatten en mijn wonden. Je zou het een sabbatical kunnen noemen, maar zelf noem ik het liever een Jubeljaar. Er veranderde veel in deze tijd: ik verloor veel gewicht (meer dan 26 kg), veranderde mijn eetpatroon, en begon op opnieuw mijn eigen groente te verbouwen. En ik ging sporten door te trainen voor een marathon. Mijn gezondheid zou er ingrijpend door verbeteren.
De veranderingexpert
Ik leg mij nu toe op de training en begeleiding van mensen die grote en kleine veranderingen moeten voltooien in hun leven. Daarbij wil ik vooral focussen op de verbinding van spiritualiteit en leefstijl, met name op het gebied van voeding (plantaardig eten), gezondheid en zelfvoorzienend leven. Ik zal dat doen als geschoold en ervaren pastor en trainer, maar ook als ervaringsdeskundige en medemens.
Ik geef bovendien graag lezingen en workshops op het gebied van spiritualiteit en lifestyle. Daarover vind je hier meer informatie. Wil je me beter leren kennen, neem dan contact met me op. Je kunt me mailen (ytsma@trije.nl) of bellen (06 30870179) of gebruik maken van het contactformulier op mijn website.
Bron: http://boeleytsma.nl/bio
Boele P. Ytsma heeft een Wikipedia pagina! Klik hier om naar Wikipedia te gaan.
Boele P. Ytsma - Wikipedia
Boele P. Ytsma - Wikipedia
Boele P. Ytsma heeft een eigen website! Klik hier om naar de website te gaan.