Bouillon

ISBN
   

Soort boek
Paperback

Coverfoto:<br />Kim Joon (1966) woont en werkt in Seoul. De coverfoto is een van zijn werken, die vaak als onderwerp tatoeages hebben. Ondanks het feit dat die bij wet verboden zijn, werd hij in Korea uitgeroepen tot een van de belangrijkste hedendaagse kunstenaars. Kijk je ogen uit op: www.sundaramtagore.com<br /><br />Feira de São Joaquim<br />Didi Jansen speurt rond op de grootste favelamarkt van Salvador de Bahia. Het wemelt er van bijgeloof-eten. Elke dag heeft zijn eigen god, elke god heeft zijn eigen eten. Krappe steegjes, rare vleesresten en barkrukken die door de lucht vliegen. Spannend genoeg. <br /><br />Schroeivlees Achter in de markt, afgeschermd door bouwvallige muurtjes, zijn in vodden geklede mannetjes bezig afgehakte hoeven en hoorns met rottende vleesresten te schroeien. Mohammed Benzakour bezoekt een markt in het Rifgebergte. De verschroeide hoeven gaan op een laag vuur en het vlees moet dan vooral mals worden. Mals betekent hier slijmerig en blubberig. <br /><br /> , <br />(Slecht weer bestaat niet, alleen slechte kleding)<br />Hester den Boer bericht ons voor de vierde en laatste keer over haar reis dwars door Rusland. Bij vijftig graden onder nul is zelfs een doodgewone kop thee een delicatesse. En het paardenvlees is puur natuur. <br /><br />Humor, lokaal en Geil Maarten Remmers zoekt in De Keuringsdienst van Waarde naar de echte leverworst of de staart in de ossenstaartsoep, maar houdt van humor, lokaal, lekker en Geil, zegt hij tegen Susette Brabander. <br /><br />En verder...<br /><br />Berichten<br /><br />Standplaats Middelburg, Will Jansen<br /><br />India blows your mind, Marloes Kemming<br /><br />Paul Theroux, Toine de Graaf<br /><br />Vaste voet voor le fast food, Renate van der Bas<br /><br />Plukrijp, Laura de Grave<br /><br />Dag en nacht, Henk Bente Aalbersberg<br /><br />Ecuadoriaans chocoladediner, Norbert Mergen<br /><br />Do Brazil, Didi Jansen<br /><br />Karpathios kookt natuur, Mark Wagemakers<br /><br />La Dolce Vita, Ynske Boersma<br /><br /><br />Neerlands groentetuin, Caroline Ludwig<br /><br />Zoet Spanje, Emmie Declerck<br /><br />È Pronto!, Marja Slinkert<br /><br />De druivendealer uit Grolloo, Kees Sterrenburg<br /><br />Radioprogramma Mangiare, Will Jansen<br /><br />Hoe de supermarkt ons naait, Jeroen Thijssen<br /><br />Bouillon Leest<br /><br />De Ambassadeurs van bouillon!<br /><br />Wie werkten er mee<br /><br /><br />

ISBN
   

Soort boek
Paperback

De wereld van eten en drinken is volop in beweging en ik beweeg mee. Het ene moment zit ik bij een debat over kweekvlees en het volgende luister ik naar de bevlogen uitleg over de vitaliteit van biodynamisch gekweekte tomaten en appelen. Bij dat debat zaten bosjes wetenschappers. Tjonge, wat zijn die uniform in hun voldane weten, in hun verschijnen en hun praten. Echt eerlijk waar, de wetenschappers uit Wageningen, Utrecht en Eindhoven, op hun door het bedrijfsleven betaalde leerstoelen, vinden dat die stukjes vlees zo groot als een barcode, van de bevlogen uitvinder Willem van Eelen, de oplossing zijn voor ons vleesprobleem. Met bijna schallende stem verkondigen ze dat het beter is voor het milieu omdat we anders in 2050 de atmosfeer compleet dicht hebben gegeten als gevolg van de methaan die ontsnapt van tussen koeienbillen. Geen moment wordt er overwogen om groots energie te stoppen in een verandering van eetpatroon, van dagelijks naar eenmaal per week vlees eten. Jazeker, mevrouw Louise Fresco, commissaris bij Unilever (Ik ben er een soort waakhond)gaf aan dat we, als we de mens voeden met plantaardige eiwitten, genoeg hebben voor 50 miljard zielen. Maar nu ik weet van haar commissariaat, denk ik: wiens brood men eet, diens woord men spreekt. Enfin, toen ik gespreksleider Jort Kelder vroeg waarom we niet meteen de algensoep konden eten waar het kweekvlees mee gevoed zou moeten worden, was gegniffel mijn deel. De hele bijeenkomst was bedoeld om nieuw onderzoeksgeld los te peuteren en ik geloof dat Den Haag al op het puntje van zijn stoel zat, want hier kan Nederland laten zien hoe innovatief het is. En de patenten zijn van ons. Dus.