De Illusie Van Voltooidheid : Een Onderzoek Naar De Ontwikkeling Van Supervisie In Nederland

ISBN
   

Soort boek
Paperback

<p>ij De rijkdom van het onvoltooide </p> <p>Ulrich, de hoofdpersoon uit Musils indrukwekkende en onvoltooid gebleven roman De man zonder eigenschappen wilde schrijver noch wetenschapper zijn, Hij was van mening dat de schrijver zijn subjectiviteit te veel laat spreken en dat de wetenschapper te zeer is gespitst op waarheid. Ulrich hiest er voor om een essavistische tussenpositie in te nemen. Deze essayistische levensstijl is doortrokken van het besef dat de mens, waar hij zijn heil ook zoekt, het nimmer van op maat gesneden oplossingen kan hebben (Kruithof 1988: 53). Er bestaat simpelweg geen maat of afmeting dat iets van geldigheid bezit. De enige uitzondering betreft de geldigheid die men zelf fantaseert. Ulrich is geheel doortrokken van het nog niet, van mogelijkheidszin. Een mens met eigenschappen is iemand die in het bezit is van alle heersende deugden en spijkerharde opvattingen en overtuigingen. Ulrich daar en tegen ?s een mens zonder eigenschappen; hij is een wezen dat alle overgeleverde eigenschappen en kwaliteiten ontbeert. Hij is een mogelijkheidsmens die met behulp van verbeelding, dromen en conjunctieven zijn weg zoekt in de wereld van de ?mensen met eigenschappen? die hechten aan harde feiten, uitgesproken meningen, onwankelbare inzichten en standpunten. De man zonder eigenschappen is een roman met een open einde en daarmede geheel tegengesteld aan de grote narratieve roman met een grootse finale waarin alles op zijn plaats valt. Deze roman is voor alles een uiteenzetting van voorlopige standpunten. De rijkdom zit dan ook in de onvoltooidheid. Bovenstaande gedachten hebben mij geholpen een weg te zoeken op een specifiek maatschappelijk terrein, bekend als supervisiekunde. Ulrichs essayistische levensstijl heeft mij aangezet allerlei heersende deugden en spijkerharde opvattingen over begeleiding in het algemeen en supervisie in het bijzonder tussen haakjes te zetten. Vanuit een nog niet houding zijn in dit boek andere dan de heersende mogelijkheden van superviseren ge?xploreerd, beschreven en geanalyseerd. Het zal niet bevreemden dat in deze studie op begrippen als waarschijnlijkheid en mogelijkheid grote nadruk wordt gelegd. Begrippen als waarheid en werkelijkheid dragen in zich het idee van een laatste woord, het idee iets volledig tot een eind te kunnen brengen. Voor zover hier van waarheid wordt gesproken is dit vanuit het besef dat waarheid een tijdelijke constructie is. Ook deze studie is in zekere zin onvoltooid, in de zin van dat er andere inzichten denkbaar zijn. Het zijn gedachten die al bij de antieke Grieken bestonden. Waarheid kwam in de Oudgriekse en Grieks-Romeinse cultuur van de vijfde eeuw voor Christus tot in de tweede eeuw na Christus tot stand door een verbale activiteit: parr?sia. </p> <p> </p> <p> </p>