Dysfatische Ontwikkeling

ISBN
   

Soort boek
Hardcover

<p>4d, ke Lall De Stichting Dysphatische Ontwikkeling te Amsterdam, opgericht in 1982, heeft als doel het optimaliseren van vroege herkenning en behandeling van een dysfati. sche ontwikkeling. Dysfatische ontwikkeling is een neurologische spraak-taalontwikkelingsstoornis, waarbij het kind veel meer begrijpt van wat anderen zeggen dan het zelf kan zeggen. </p> <p>De Stichting steunt een onderzoeksen behandelingsteam waarvan de leden vertrouwd zijn met het klinisch beeld en hiervoor een wetenschappelijke belangstelling hebben. De samenstelling van het team reflecteert in belangrijke mate de theoretische uitgangspunten van de Stichting, zowel in diagnostische als in therapeutische zin: kinderneurologie, kinderpsychiatrie, psychologie, logopedie en ergotherapie. De auteurs beschouwen de teambenadering als essentieel in het werken met kinderen met een dysfatische ontwikkeling. Deze manier van werken is tijdrovend, gecompliceerd en kan gemakkelijk conflicten genereren rond autoriteit, hi?rarchie, rivaliteit en competentie. Toch geeft de uiteindelijke uitkomst grote voldoening. </p> <p>Zich bezighouden met dysfatische ontwikkeling betekent zich bezighouden met de vroegste stadia van de spraak-taalontwikkeling. Vroegtijdige herkenning en behandeling zijn noodzakelijk om te kunnen ingrijpen in de gevoeligste periode van de spraak-taalontwikkeling en de onderliggende hersenontwikkelingsprocessen. Daarnaast bestaat deze noodzaak om secundaire leeren gedragsproblemen te voorkomen. Een dreigende, onomkeerbare verstandelijke retardatie en/of een autistiform syndroom zijn hierbij de extreemste complicaties. </p> <p>Mensen die vanuit hun beroep te maken hebben met kinderen bij wie leeren gedragsproblemen te verklaren zijn uit hun dysfatische ontwikkeling, zijn doorgaans weinig vertrouwd met deze diagnose. Het spreekt vanzelf dat de behandeling niet effectief kan zijn als het beeld niet wordt herkend en begrepen. Rond de diagnostiek van de dysfatische ontwikkeling ontstaan vaak kenmerkende problemen: het zogenaamde medical shopping, controversi?le diagnoses en heftige reacties van de omgeving, vari?rend van overprotectie tot isolerende distantie. </p> <p>De neuropsychologische, neurofysiologische en neuroanatomische vondsten van de laatste veertig jaar (onder andere van Kimura, Sperry, Geschwind en Galaburda) hebben geen neurologisch concept van de spraak-taalontwikkeling opgeleverd. </p> <p> </p> <p>Gebrek aan integratie van theoretische inzichten en het ontbreken van een duidelijk concept van de vroegste stadia van de spraak-taalontwikkeling, is vooral duidelijk te merken in de behandeling van kinderen onder de 4 jaar. </p> <p>Het metamorfoseconcept omvat zowel idee?n omtrent de neuroanatomische en neurofysiologische aspecten als de determinanten van de spraak-taalontwikkeling. Dat gevoelens (affecten) en motoriek een belangrijke rol spelen bij de spraak-taalontwikkeling zal niemand ontkennen. Een en ander plaatsen ?n een theoretisch kader en operationaliseren in een behandeling zal echter niet zo eenvoudig blijken te zijn. </p> <p>Een kind dat met 2 jaar nog geen enkel woordje zegt, heeft een afwijkende spraak-taalontwikkeling, zo staat er in de folder van de Stichting. Onderzoek door een multidisciplinair team is dan ge?ndiceerd. Toch adviseren (huis)artsen niet zelden om nog even (een jaar) te wachten. Vaak denkt men ten onrechte dat de logopedist er toch nog niets mee kan. Wij menen dat een dysfatische ontwikkeling moet worden opgenomen in de differenti?le diagnostiek van een ontwikkelingsachterstand, waarbij vooral de spraak-taalontwikkeling achterblijft. </p> <p>Dit boek is het resultaat van meer dan twintig jaar intensieve samenwerking. Het is ingedeeld in Theorie, Diagnostiek en Behandeling. Het accent ligt op de behandeling, aangezien er zeer weinig publicaties zijn die hier aandacht aan besteden. Ook in de hoofdstukken die de theorie behandelen, ligt het accent op datgene wat consequenties heeft voor de behandeling. Bij de behandeling, gericht op de taalexpressie, vragen wij ons ook af in hoeverre iets de ontwikkeling van de innerlijke spraak bevordert. Gedrag en leren zijn hier immers zeer afhankelijk van. </p> <p>Een dysfatische ontwikkeling komt vaak voor. Ook de ernstige beelden zijn niet zeldzaam te noemen. Huisartsen, kinderen jeugdartsen, kno-artsen en foniaters, kinderpsychiaters en -neurologen, revalidatieartsen, (neuro)psychologen, orthopedagogen, logopedisten, ergotherapeuten, fysiotherapeuten, maatschappelijk werkenden, onderwijsgevenden in het (speciaal) basisen voortgezet onder. wijs en natuurlijk de ouders: zij allen kunnen met dysfatische ontwikkeling in aanraking komen. </p> <p> </p> <p> </p>