Heimwee Naar Huis, Johan Vanhecke

De herwaardering van het Vlaamse levensliedEerste druk, 1989Mooi, schoon en net exemplaarTe lange tijd is het Vlaamse levenlied verbannen naar rokerige parochiezaaltjes of gigantische danstenten. Te veel werd het populaire lied opgeëist door accordeonspelers of balorkesten. te stiefmoederlijk werd de schlager behandeld door radio en T.V.Vrijwel niemand stond ooit stil bij de grote kracht van een eenvoudige zin als 'ik ben zo eenzaam zonder jou, niets kan mij binden aan mijn vrienden, bij hen kan ik het niet meer vinden', de wanhoopskreet, 'ohoh ik heb zorgen en dat verveelt me zo', de sociale kritiek van 'maar er is niets zo erg als een café zonder bier'.Dat het Vlammse levenslied poëzie is, daar werd te weinig over nagedacht. En toch is het zo. Het is vooral poëzie van de berusting 'que sera sera, wat moet zijn dat zal zo zijn', 'meisjes, ze maken ons zo zot mijnheer'- en het afscheid: 'de laatste dans', 'vaarwel Emile, ik ga nu dood', 'in Amsterdam ben jij zo ver van mij'. 'O Lieve-Vrouwe-Toren van 't heerlijk Scheldeland', ''k zie zo gere mijn duivekot', 'daar is de lente, daar is de zon', 'La Mamadora, het leven is een fiësta'.Het Vlaamse levenslied was dus dringend aan herwaardering toe, Heimwee naar huis is dan ook in de eerste plaats een hulde aan Bob Benyy, La Esterella, Bobbejaan Schoepen, Will Tura, Louïs Neefs, Raymond van het Groenewou, Johan Verninnen, Wannes van de Velde, bart Kaëll en zo vele anderen van wie u hun meest populaire teksten in dit boek vondt en die menige poëzie van hart tot hart schonken.Omslag: Ron van RoonHeimwee naar huis, (samengesteld door) Johan Vanhecke, nog mooi en net exemplaarDedalus, Antwerpen, 1989, eerste druk, paperback, 21,9 x 15,5 x 1,6 cm, 160 pagina'sISBN 9070924706Prijs exclusief verzendkosten