Uranium Complot Elaine Davenport Paul Eddy Peter Gillman Isbn9062786812

ISBN
   

Soort boek
Paperback

<p> </p> <p>Operatie Plumbat: Een van de meest fascinerende opdrachten ooit uitgevoerd door de ? Isra?lische Geheime Dienst </p> <p>Doel: Isra?l voorzien van nucleair materiaal, zodat haar positie de sterkste in het Midden-Oosten zou worden. </p> <p>Modus Operandi: Camoufleer de operatie als een legale zakelijke transactie. </p> <p>Elaine Davenport: freelance journaliste, werkte in Noord- en Zuid-Amerika en Europa </p> <p>Paul Eddy: maakt deel uit van de staf van het ?Insight Team? van The Sunday Times Peter Gillman: eveneens lid van de staf van het </p> <p>?Insight Team? van The Sunday Times </p> <p>Deze drie topjournalisten hebben voor dit boek honderden interviews afgenomen in zeventien landen. Het resultaat is een pijnlijk nauwgezet, spannend verslag van de meest gedurfde, briljant voorbereide en uitgevoerde Geheime Dienst Operatie van deze eeuw. Isra?l met de rug tegen de muur, door de voortdurende bedreiging van de omliggende landen, had de ?know-how? voor de 'BOM?, maar niet het materiaal om te produceren. </p> <p>De Isra?lische Geheime Dienst heeft in het verleden bewezen en nu weer, alle ?veiligheidskleppen? te kunnen omzeilen. </p> <p>De grootste doofpot in de geschiedenis is door dit boek pijnlijk ver geopend. ? </p> <p> </p> <p>Dit boek is hoofdzakelijk gebaseerd op de resultaten van ons onderzoek in zeventien landen en ongeveer tweehonderd interviews. De meeste interviews hebben we zelf afgenomen, maar we zijn veel dank verschuldigd aan een aantal andere journalisten, die ons hun eigen interviews ter beschikking stelden ?f namens ons getuigen ondervroegen: in Parijs was dat Antony Terry, redacteur Europa van The Sunday Times in Londen; Jay Tuck (Hamburg); Gunter Kitzinger (Mainz); Dalbert Hallenstein (Milaan); Arvid Bryne (Oslo); Ole Schierbeck (Kopenhagen). Dank ook aan Tony Geraghty van The Sunday Times, wiens oorspronkelijke onderzoek naar het verdwenen uranium voor ons een waardevolle richtlijn betekende. </p> <p>Ook van het werk van auteurs die al eerder over soortgelijke onderwerpen schreven, hebben we dankbaar gebruik gemaakt. Een volledige bibliografie vindt u aan het eind van dit boek. </p> <p>Tenslotte onze persoonlijke relaties. Georgetta Moliterno, Laurie Zimmerman en Tammy Pitman, allen uit New York, en June Pratt uit Londen, hebben met veel geduld en vakmanschap tientallen klusjes voor ons opgeknapt. Shirley Poluck tikte het manuscript opvallend energiek uit en Gordon Philips stelde de index samen. Ons aller vriend en agent Robert Ducas sprak ons zoals altijd de broodnodige moed in. En tenslotte moeten we vooral Leni Gillman bedanken, zonder wiens nauwkeurige research en administratie dit boek nooit tot stand had kunnen komen. </p> <p>Op een zaterdagavond in juli 1973 stond Dan Aerbel in de hoofdstraat van Lillehammer, een rustig Noors vakantiestadje, zo'n 140 kilometer ten noorden van Oslo. Aan de overkant lag de enige bioscoop van Lillehammer, waar het oorlogsspektakel Where Eagles Dare werd vertoond. Aerbel had geen belangstelling voor de film, maar w?l voor de man die hij zojuist de bioscoop had zien binnengaan voor de avondvoorstelling. Aerbel en zijn negen makkers, die zich nu in verschillende delen van Lillehammer ophielden, wachtten tot de film zou zijn afgelopen: als de man weer naar buiten zou komen, zouden ze hem vermoorden. </p> <p>Ze hadden hun slachtoffer de hele dag door Lillehammer gevolgd. Die ochtend hadden ze hem voor het eerst gezien toen hij in het stadscentrum een kop koffie dronk in een caf?. Ze volgden hem naar het stadszwembad waar hij een paar baantjes trok, en daarna naar een flatgebouw aan de rand van de stad. Ze omsingelden het gebouw met huurauto?s van waaruit ze alle uitgangen in de gaten konden houden. Ze zagen hem die avond om ongeveer half acht naar buiten komen, in gezelschap van een vrouw in een helgele regenjas die niet kon verbergen dat zij hoogzwanger was. Ze volgden het paar op weg naar de stad en zagen hen in het theater verdwijnen. Aerbel hield vanaf de overkant de hoofdingang in het oog en hoopte dat hij niet al te veel zou opvallen. </p> <p>Where Eagles Dare bereikte zijn bloedige doch zegevierende climax om vijf over half elf. De toeschouwers dromden het theater uit de warme nachtlucht in. In de midzomerschemering was de gele regenjas makkelijk te onderscheiden. Toen de man en de vrouw de hoofdstraat van Lillehammer, Storgaten, inliepen op weg naar de bushalte, volgde Aerbel hen te voet. Hij zag hoe de laatste bus van die avond arriveerde en hoe het paar instapte. Het bericht werd per walkie-talkie doorgegeven: het doelwit kwam eraan, </p> <p>Er zaten slechts zes mensen in de bus. </p> <p> </p> <p> </p>