Over Thich Nhat Hanh
Thich Nhat Hanh, geboren als Nguyễn Xuân Bảo, verliet als zestienjarige zijn ouderlijk huis om zenmonnik te worden. In het begin van de jaren zestig stichtte hij de SYSS (School for Youth Social Service), die onder andere dorpelingen lijdend onder de oorlog hielp met de wederopbouw van gebombardeerde dorpen. Ondanks ernstige politieke tegenwerking was hij in deze tijd ook de oprichter van de boeddhistische Van Hanh Universiteit in Vietnam.

Na een bezoek aan de Verenigde Staten en Europa in 1966 (hij bezocht ook Nederland) werd hem de terugkeer naar Vietnam geweigerd. Dat was het begin van zijn ballingschap, waarover hij veel aangrijpende gedichten heeft geschreven. Tijdens zijn volgende reizen naar de VS pleitte hij voor vrede bij regeringsleiders.

Sinds 1966 leidt hij een monastieke gemeenschap en lekengroep 'Order of Inter-Being' (in het Vietnamees Tiep Hien), die onderricht geeft in het trainen van aandacht en geëngageerd boeddhisme.

Dr. Martin Luther King nomineerde hem in 1967 voor de Nobelprijs voor de Vrede vanwege zijn pacifistisch activisme ten tijde van de Vietnamoorlog. Ondanks de krachtige aanbeveling van de kant van Dr. King, besloot het comité, evenals het jaar daarvoor, helemaal geen prijs toe te kennen. Het communistische bewind in Vietnam beschouwde hem als klassenvijand, en Thich Nhat Hanh moest zijn vaderland verlaten.

In 1982 stichtte hij het boeddhistische centrum Plum Village, een meditatiegemeenschap in de Dordogne in Frankrijk. In januari 2005 en 2008 bracht Thich Nhat Hanh na 40 jaar voor het eerst sinds het begin van zijn ballingschap bezoeken aan Vietnam, waar hij retraites leidde en boeddhistische leiders ontmoette. Op 11 november 2014 werd hij met een ernstige hersenbloeding opgenomen op de intensivecareafdeling van een ziekenhuis in Bordeaux.[1] Op 3 januari 2015 werd medegedeeld dat hij officieel uit zijn coma was ontwaakt en gezichten van dierbaren kon herkennen.[2]

---

Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Thich_Nhat_Hanh